اثر سطوح مختلف محلول پاشی سایکوسل بر رشد رویشی و گل دهی گیاه گلدانی بنت القنسول (willd. Euphorbia pulcherrima)

بنت القنسول (Euphorbia pulcherrima) گیاهی گلدانی است که براکته های رنگین آن در روزهای کوتاه تشکیل می شود. در این تحقیق، تاثیر محلول پاشی بازدارنده رشد کلرومکوات کلراید (2-chloroethyl-N،N،N-trimethyl-ammonium chloride) با غلظت های مختلف بر ویژگی های رویشی و گل دهی بنت القنسول مورد مطالعه قرار گرفت. این آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. گیاهان بنت القنسول با سطوح مختلف کلرومکوات (صفر، 500، 1000، 1500 و 2000 میلی گرم بر لیتر) محلول پاشی گردیدند. در پایان آزمایش، ویژگی های رویشی، وزن تر و خشک اندام-های هوایی و ریشه، شاخص کلروفیل و غلظت عناصر معدنی ارزیابی شد. بررسی کلی نتایج نشان داد که سطوح مختلف کلرومکوات تاثیر معنی داری (01/0≥P) بر ویژگی-های کمی و کیفی بنت القنسول داشت. کاربرد سایکوسل در سطح 2000 میلی گرم بر لیتر، میزان نسبی کلروفیل برگ ها را به طور معنی داری افزایش داد. در تیمار 1500 میلی گرم بر لیتر سایکوسل، ارتفاع گیاه کاهش یافت؛ ولی تعداد و سطح براکته به طور معنی داری نسبت به شاهد زیاد شد. هم چنین، تاثیر تیمار سایکوسل بر وزن تر و خشک برگ ها، ساقه و ریشه معنی دار بود. بنابراین، با توجه به نتایج به دست آمده، به نظر می رسد که محلول پاشی سایکوسل با غلظت 1500 میلی گرم بر لیتر سبب بهبود شاخص های تولید گیاه بنت القنسول گردید.