نقش عامل های شخصیتی در نشانه های سردرد میگرنی پرستاران

با توجه به نقش عوامل شخصیتی در سبب شناسی سردرد میگرنی به عنوان یکی از شایع ترین علامت های عصبی و شکایت های طبی؛ هدف پژوهش حاضر تعیین ارتباط بین علایم سردرد میگرن با عامل های شخصیتی در پرستاران بود.
پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری مورد مطالعه شامل کلیه پرستاران زن شاغل در بیمارستان های دانشگاهی خرم آباد بود و تعداد نمونه با استفاده از روش تصادفی طبقه ای و فرمول کوکران 180 نفر برآورد شد. جهت جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه عامل های شخصیتی NEO و علایم سردرد میگرن نجاریان استفاده شد. روایی ملاکی و پایایی پرسشنامه عامل های شخصیتی NEO به ترتیب 66/0 و 78/0 و پایایی پرسشنامه سردرد میگرن 80/0 برآورد شد. اطلاعات جمع آوری شده به کمک روش های آماری توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار و روش های آماری استنباطی شامل ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و کلیه مراحل توسط نرم افزار SPSS نسخه 16 محاسبه گردید.
همبستگی معناداری بین عامل های شخصیتی و علایم سردرد میگرنی وجود داشت. نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که عامل های شخصیتی می توانند 42 درصد واریانس سردردهای میگرنی را در پرستاران تبیین کنند و در سطح 01/0 P< معنادار می باشد.
نتیجه گیری کلی: با توجه به اینکه سردرد میگرن از طریق عامل های شخصیتی قابل پیش بینی است؛ این یافته می تواند مبنایی برای بررسی های بیشتر و انجام مداخلات پیشگیرانه و درمانی برای پرستاران مبتلا به میگرن قرار گیرد.