بررسی اپیدمیولوژیک کودکان مبتلا به آرتریت روماتویید جوانان: یک مطالعه 10 ساله

آرتریت روماتویید جوانان شایعترین بیماری مزمن روماتولوژیک کودکان است. با توجه به اینکه مطالعه اپیدمیولوژیکی در مورد این بیماری در ایران منتشر نشده است این مطالعه بدین منظور طراحی و انجام شد.
این بررسی 10 ساله در کودکان بستری با تشخیص آرتریت روماتویید جوانان براساس کرایتریای انجمن روماتولوژی آمریکا در بخش روماتولوژی کودکان در یک بیمارستان ارجاعی صورت گرفت. اطلاعات بیمارانی که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند براساس پرونده های بیمارستانی در پرسشنامه های جداگانه جمع آوری شد و به لحاظ سن موقع مراجعه، جنس، قومیت، تظاهرات بالینی اولیه، مفاصل درگیر، وجود بیماری همراه و درگیری خارج مفصلی بررسی گردیدند.
جمعیت مورد مطالعه 171 بیمار بودند. میانگین سن بیماران در زمان بروز تظاهرات بیماری 5/3±2/5 و در زمان تشخیص 6/3±7/5 سال بود. شایعترین نوع بیماری شکل چند مفصلی (پلی آرتیکولار) بود. در توزیع قومیتی بیشترین بیماران به ترتیب فارس و ترک بودند. شایعترین تظاهر عمومی در بیماران تب بود و به طور معناداری تب و خشکی صبحگاهی در مبتلایان به نوع چند مفصلی بیشتر وجود داشت. شایعترین تظاهر خارج مفصلی درگیری پوستی بود. یووییت در 8/5% بیماران وجود داشت. سن شروع علایم و تشخیص بیماری در نوع پلی آرتیکولار به طور معناداری بالاتر از نوع پاسی آرتیکولار و سیستمیک بود (005/0P=) (04/6 در مقابل 4/4 سال). ارتباطی میان جنس بیماران و زیر گروه آرتریت مزمن پیدا نشد.
شیوع زیرگروه های آرتریت روماتویید جوانان در این مطالعه با جوامع دیگر متفاوت بود و نوع چند مفصلی بیماری شایعتر و برتری جنسیتی در هیچ زیرگروه بیماری وجود نداشت.