تعیین ابتلا سرمی تک سمی ها به گونه های لپتوسپیرا در ارومیه

لپتوسپیراها عامل لپتوسپیروز در انسان و دام بوده که اهمیت آن به واسطه گزارشهای مکرر جهانی رو به افزایش است. در این مطالعه که وضعیت سرمی پادتنهای ضد لپتوسپیرا در تک سمی های ارومیه را نشان میدهد؛ از تعداد 138 راس اسب و قاطر سرم خون تهیه و آزمایش آگلوتیناسیون میکروسکوپی از سروتیپهای پومونا، گریپوتیفوزا، هارجو، کانیکولا، ایکترهموراژیه، بالوم و استرالیس انجام شد. از مجموع 13 درصد نرها و ماده ها، 3 /13 درصد نرها و 9 /12 درصد ماده ها به انواع سرمی زنده لپتوسپیرا پاسخ مثبت نشان دادند. از این تعداد 3 /16 درصد اسبها شامل 16 درصد نریانها و 4 /16 درصد مادیانها و 9 /6 درصد قاطرها شامل 5 درصد نرها و 9 /7 درصد ماده ها به لپتوسپیرا مثبت بودند. تفاوت بین اسبها و قاطرهای نر و مادهی آلوده معنی دار نبود. در بین دام های مثبت، 9 /38 درصد هارجو، 8 /27 درصد گریپوتیفوزا، 2 /22 درصد ایکترهموراژیه و 1 /11 درصد کانیکولا بودند. میزان 8 /27 درصد تک سمی ها با عیار 1:100 به هارجو، 7 /16 درصد گریپوتیفوزا و 2 /22 درصد ایکترهموراژیه مثبت بوده در حالیکه 1 /11 درصد تکسمی ها با عیار1:200 به هارجو، گریپوتیفوزا و کانیکولا یکسان مثبت بودند. حدود 1 /94 درصد تکسمی ها به یک و 9 /5 درصد به دو سرووار مثبت بودند. میزان سرمی مثبت در سنین 6-1، 12-7 و 18-13 سال به ترتیب 7 /17 درصد، 6 /64 درصد و 7 /17 درصد بود که تفاوت معنیدار نبود. نتیجه اینکه واکنش سرمی مثبت به هارجو، گریپوتیفوزا و ایکترهموراژیه با عیار عمدتا 1:100 در تک سمی های ارومیه دیده میشود. شاخص های گونه ی دامی، جنس و سن در ابتلا به لپتوسپیرا موثر نبودند. در راستای افزایش سطح بهداشت همگانی و سالم سازی اسبها اجرای واکسیناسیون، مبارزه با جوندگان و اقدامات ضدعفونی مهم تلقی میشوند.