تحلیل رابطه ی کیفیت زندگی کاری با عملکرد وظیفه ای و زمینه ای کارشناسان ترویج کشاورزی

نظام ترویج کشاورزی یکی از نهادهای اساسی در فرآیند تحول نهادی و انسانی جامعه روستایی بوده؛ از این رو، نیروی انسانی شاغل در بخش ترویج، یک عامل کلیدی در فرآیند توسعه روستایی و کشاورزی به شمار می رود. هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه ی کیفیت زندگی کاری با عملکرد وظیفه ای و زمینه ای کارشناسان ترویج کشاورزی می باشد. جامعه ی آماری این پژوهش، 180 نفر از کارشناسان بخش ترویج کشاورزی استان کرمان بوده که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و ضریب اطمینان یک درصد، تعداد نمونه پژوهش 123 نفر برآورد گردید. روش نمونه گیری این مطالعه، روش طبقه ای با انتساب متناسب بود. ابزار پژوهش، پرسشنامه ای بوده که روایی صوری آن با استفاده از پانل متخصصان دانشگاه تهران به دست آمد، همچنین پایایی مقیاس های پرسشنامه پس از انجام پیش آزمون و با استفاده از آماره ی آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. داده های حاصل به وسیله نرم افزارهای SPSSwin20 و LISREL8.5 تجزیه و تحلیل گردیدند. نتایج پژوهش نشان داد که همبستگی مثبت و معنی داری بین تمامی ابعاد کیفیت زندگی کاری با عملکرد وظیفه ای و زمینه ای کارشناسان ترویج کشاورزی استان کرمان در سطح یک درصد وجود دارد. همچنین نتایج مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد که کیفیت زندگی کاری به ترتیب توانایی تبیین 44% و 34% از تغییرات عملکرد وظیفه ای و زمینه ای کارشناسان ترویج کشاورزی مورد مطالعه را دارا می باشد.