بررسی هاپلوتیپ هایHLA-DRB و HLA-DQB با روش SSP-PCR در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس - استان مرکزی

مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری خود ایمن با اتیولوژی نامشخص می باشد. فاکتورهای محیطی و ژنتیکی در استعداد ابتلا به بیماری نقش دارند. مطالعات ژنتیکی نشان می دهد که ژنهای کد کننده آنتی ژن های سازگار نسجی (HLA) با بروز برخی از بیماری های خود ایمن از جمله مولتیپل اسکلروزیس ارتباط دارند. مطالعات انجام شده نشان می دهد که در جوامع مختلف بین همراهی این ژن ها و بیماری مغایرت وجود دارد. با توجه به تفاوت نژادی افراد در جوامع مختلف و مطالعات محدود انجام شده در جمعیت ایرانی و شیوع روز افزون بیماری مولتیپل اسکلروزیس، فراوانی آلل های HLA در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس مورد بررسی قرار گرفت.
در این مطالعه مورد- شاهدی، به منظور تعیین آلل های HLA-DR و HLA-DQ از روش PCR-SSP بر روی 60 بیمار مبتلا به بیماری مولتیپل اسکروزیس و 40 فرد سالم با زمینه نژادی و جغرافیایی مشابه استفاده گردید.
در این مطالعه بیشترین فراوانی آنتی ژن های HLA(DR) کلاس 2 و HLA(DQ) کلاس 2 در بیماران، به ترتیب مربوط به آنتی ژن DRB1*03 و آنتی ژن DQB1*02 بود. اختلاف معنی داری در سایر آلل های HLA-DR و HLA-DQ بین دو گروه مشاهد نشد.
در این مطالعه نشان داده شد که آلل های DRB1*03 و DQB1*02 در جمعیت مورد مطالعه با استعداد ابتلا به بیماری ارتباط دارند. در هر صورت به دلیل تفاوت نژادی در نقاط مختلف ایران نیاز است مطالعات بیشتری صورت گیرد.