ارزیابی استرس اکسیداتیو القاء شده توسط آلومینیوم در اریتروسیت و پلاسمای پرسنل اطاق عمل

مطالعات قبلی ما ثابت کرده است که یون های آهن، باعث ایجاد محصولات واکنش های رادیکال آزاد اکسیژن در اریتروسیت می شود. در تحقیق حاضر نقش آلومینیوم در بروز استرس اکسیداتیو در اریتروسیت ها و پروتئین های پلاسما و کاهش قدرت آنتی اکسیدان پلاسما در پرسنل اطاق عمل ارزیابی شده است.
در این مطالعه تجربی، نمونه های خون از پرسنل بیمارستان ها جمع آوری شد. اریتروسیت و پلاسما در شرایط هوازی در سیستم اکسیداسیون فلزی حاوی آلومینیوم قرار داده شد. بررسی ظرفیت آنتی اکسیدان تام پلاسما با روش FRAP، ارزیابی اکسیداسیون پروتئین های پلاسما با اندازه گیری گروه های کربنیل و تغییرات ساختاری در هموگلوبین با بررسی طیف جذبی، غلظت اکسی هموگلوبین، مت هموگلوبین و همی کروم انجام شد.
در حضور یون های آلومینیوم، بین جذب نوری هموگلوبین در طول موج های 340 و 420 نانومتر و هم چنین بین غلظت اکسی هموگلوبین و جذب نوری هموگلوبین در طول موج 420 نانومتر، رابطه معنی داری وجود داشت(05/0p<). از طرف دیگر کاهش ظرفیت آنتی اکسیدان تام پلاسما به میزان 68 تا 56 درصد به ترتیب در گروه کنترل و پرسنل اطاق عمل، منجر به اکسیداسیون پروتئین های پلاسما گردید، به طوری که غلظت گروه های کربنیل به میزان 3 برابر افزایش یافت.
یافته های این تحقیق در بررسی استرس اکسیداتیو و تغییرات ساختاری هموگلوبین و پروتئین های پلاسما، در افرادی که در معرض آلودگی با آلومینیوم قرار دارند، می تواند مفید واقع گردد..