تاثیر سطوح مختلف کائولن موجود در جیره غذایی بر شاخصهای رشد و ترکیب بیوشیمیایی بچه ماهی سفید (Rutilus frisii kutum kamenskii، 1901) دریای خزر

برخی از مکمل های غذایی مانند کائولین در جانداران سبب تسریع در رشد و بقا آن ها می گردد، لذا این ماده روی ماهی سفید مورد آزمایش قرار گرفت. بچه ماهیان با میانگین وزنی (0/062 ± 0/7 گرم) به تعداد 600 قطعه به طور کاملا تصادفی بین 15 عدد مخزن فایبر گلاس 500 لیتری توزیع شدند. پنج جیره حاوی سطوح مختلف کائولین شامل 0/5، 1، 1/5، 2 و 2/5 درصد با پروتئین ثابت 35 درصد در 3 تکرار برای هر یک از تیمارها در نظر گرفته شد. با افزایش مکمل کائولین به میزان 2 درصد عوامل رشد و تغذیه ای بهبود یافتند و با سایر تیمارها اختلاف معنی داری را نشان دادند (0/05 >P). تیمارهای 1 و5 با دریافت حداقل و حداکثر کائولین (0/5 و 2/5 درصد) عدم بهبود را در شاخص های رشد و تغذیه ای نشان دادند (0/05 >P). ترکیبات شیمیایی لاشه در سطوح مختلف کائولین، اختلاف معنی دار قابل محسوس را نشان ندادند؛ اگرچه با افزایش کائولین به میزان 2، 5/2 درصد، میزان خاکستر کل (مواد معدنی) نیز افزایش یافتند و با سایر تیمارها دارای اختلاف معنی داری بودند (0/05>P).