بررسی اثر سطوح مختلف مکمل ویتامینی بر عملکرد، وضعیت سیستم ایمنی، خصوصیات استخوان پا و اکسیداسیون در بافت ران جوجه های گوشتی

این آزمایش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف مکمل ویتامینی بر عملکرد، وضعیت سیستم ایمنی، خصوصیات استخوان پا و میزان اکسیداسیون در بافت ران جوجه های گوشتی در سه هفته پایانی دوره پرورش (22 تا 42 روزگی) با 400 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308، با 10 تیمار و 4 تکرار به صورت طرح کاملا تصادفی انجام شد. تیمارها شامل: تیمار 1 فاقد مکمل ویتامینی، تیمارهای 2، 3 و 4 جیره های حاوی 33/33 درصد مکمل ویتامینی، تیمارهای 5، 6 و 7 جیره های حاوی 66/66 درصد مکمل ویتامینی و تیمارهای 8، 9 و 10 جیره های حاوی 100 درصد مکمل ویتامینی بودند به نحوی که تیمارهای 2، 5 و 8 فقط از روزهای22 تا 28، تیمارهای 3، 6 و 9 از روزهای 22 تا 35 و تیمارهای 4، 7 و 10 فقط از روزهای 22 تا 42 حاوی مکمل ویتامینی را دریافت کردند. نتایج نشان داد که کاهش یا حذف مکمل ویتامینی از سن 22 تا 42 روزگی تفاوت معنی داری بر عملکرد تولیدی، سیستم ایمنی، خصوصیات استخوان پا و همچنین اکسیداسیون گوشت ران، سه ماه بعد از کشتار نداشت (05/0P>)، در حالی که شش ماه پس از کشتار، بین تیمارهایی که به میزان 66/66 و 100 درصد مکمل ویتامینی دریافت کرده بودند و تیمار فاقد مکمل ویتامینی تفاوت معنی دار مشاهده شد (05/0P<)، همچنین بین سطوح 66/66 و 33/33 درصد تفاوت معنی دار وجود نداشت (05/0P>). لذا به نظر می رسد می توان در سه هفته پایانی دوره پرورش سطح مکمل ویتامینی را تا 33/33 درصد (800 گرم در تن) سطح پیشنهادی (5/2 کیلوگرم در تن) جوجه های گوشتی کاهش داد.