بهینه سازی هندسه آرایه برای شکل دهی پرتو در سیستم های آنتن هوشمند

در این مقاله تاثیر چینش عناصر آرایه، به عبارت دیگر ساختار هندسی آرایه در کیفیت الگوریتم ماکزیمم کردن نسبت سیگنال به تداخل برای شکل دهی پرتو بررسی می شود و نشان می دهد که جا به جایی محل عناصر می تواند تغییرات قابل توجهی در شکل پرتو ایجاد کند. برای رسیدن به این مقصود هندسه های مختلف دو و سه بعدی با تعداد چهار عنصر در آرایه برای حالتی که یک سیگنال اصلی و دو سیگنال تداخلی وجود دارد، با هم مقایسه می شوند. همچنین پرتو شکل یافته از یک آرایه مستطیلی چهار در چهار که 16 عنصر دارد و تعداد عناصر آن بسیار بیشتر از مجموع تعداد سیگنال های اصلی و تداخلی در نظر گرفته شده است، به عنوان معیار مناسبی برای پرتو مطلوب ایجاد شده در کنار ساختارهای هندسی چهار عنصری قرار می گیرد و مشاهده می شود که با انتخاب ساختار هندسی مناسب برای آرایه می توان از تعدادعناصر کمتر و در نتیجه هزینه پایین تری بهره برد. همچنین ساختار هندسی آرایه چهار عنصری با استفاده از الگوریتم ژنتیک برای یک سناریوی خاص و تعداد 1000 و 10000 سناریوی تصادفی به صورت تجمعی بهینه سازی شده و نتایج شکل دهی پرتو با این ساختارهای هندسی بهینه آورده می شود.