بررسی میزان جامعه پذیری معتادان خود معرف شهر بیرجند

اعتیاد به مواد مخدر به عنوان نابسامانی اجتماعی، پدیده ای است که آن را بلای هستی سوز نام نهاده اند. هدف از این مطالعه شناخت و توصیف تعیین میزان جامعه پذیری معتادان خود معرف می باشد. این پژوهش توصیفی است در این مطالعه، تعداد 60 نفر از معتادان خودمعرف مراجعه کننده به مراکز درمانی سطح شهر بیرجند از طریق نمونه گیری آسان انتخاب شدند. ابزار مطالعه پرسشنامه 31 سوالی جامعه پذیری بوده که پس از تعیین روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت برای تحلیل داده ها پس از ورود به نرم افزار Spss از آزمون تی تک نمونه ای استفاده شد. 8/82 درصد را در این تحقیق مردان و 2/17 درصد را زنان معتاد خودمعرف تشکیل می دادند که 8/26 درصد مجرد و 2/73 درصد نیز متاهل بودند نتایج نشان می دهد که سطح معناداری میانگین قالب های اجتماعی،مهارت های اجتماعی، عدم علاقه اجتماعی، روابط اجتماعی و جامعه پذیری به طور کلی در معتادان از سطح متوسط (تعیین شده بر اساس هر متغیر) کوچکتر بوده و tبه-دست آمده (05/0>sig) نیز از مقدار بحرانی کوچکتر است بنابراین می-توان نتیجه گرفت که معتادان در زمینه مولفه های گفته شده با مشکل عدیده ای روبه رو هستند. انتظار می رود که با توجه به نتایج تحقیق برنامه-ریزی و مداخلات لازم جهت جامعه پذیری معتادان صورت پذیرد.