شناسایی آسیب های روانی- اجتماعی و راهکارهای کاهش آن از دیدگاه مشاورین، سرپرستان و دانشجویان ساکن در خوابگاه ها

لزوم توجه به آسیب های اجتماعی در محیط دانشگاه خصوصا خوابگاه ها به دلیل این که دانشجویان در این محیط جدید علاوه بر اولین تجربه ی دوری مستمر از خانواده، با دانشجویان دیگر که عموما از فرهنگ های متفاوتی می آیند سازگار شده و زندگی می کنند، قابل توجه می باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی آسیب های اجتماعی خوابگاه ها و خانه های دانشجویی شهر بیرجند و ارائه راهکارهایی برای کاهش این آسیب ها می باشد. جامعه آماری این پژوهش، کلیه ی دانشجویان ساکن در خوابگاه ها و خانه های دانشجویی شهر بیرجند مشغول به تحصیل هستند و هم چنین مشاوران دانشگاه و سرپرستان خوابگاه ها می باشند. نمونه در بخش اول پژوهش، شامل 20 نفر از مشاوران و سرپرستان خوابگاه ها و در بخش دوم پژوهش نیز شامل 26 نفر در گروه های متمرکز شامل گروه های (مشاوران 7، سرپرستان، 9 و دانشجویان 10) بودند، که با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. روش جمع آوری داده های پژوهش حاضر کیفی است و ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش مصاحبه های نیمه ساختاریافته فردی و گروه متمرکز می باشد. مصاحبه های گروه متمرکز نیز در گروه های 7 تا 10 نفره انجام شد. از دیدگاه دانشجویان نظارت نامناسب سرپرستان، از دیدگاه مشاوران مسائل ارتباطی و جنسی و از دیدگاه سرپرستان مصرف انواع مواد و دخانیات در اولویت اول قرار دارند. راهکارهای پیشنهادی گروه های متمرکز با مشاوران، سرپرستان و دانشجویان، افزایش امکانات رفاهی (خوابگاه، سلف و اتوبوس)، پرکردن مناسب اوقات فراغت، انتخاب حراست مجرب و متخصص، انتخاب سرپرستان مجرب و متخصص و حمایت اقتصادی دانشگاه از دانشجویان دارای بیشترین فراوانی بودند. نتایج این پژوهش کمکی به مسئولین دانشگاه ها و سایر سازمان های حمایتی جهت کاهش آسیب ها، رسیدگی بهتر و بهبود وضعیت دانشجویان می باشد.