الگوی ساختاری سبک دلبستگی، حافظه ی سرگذشتی و سبک هویت

خاطرات مربوط به حافظه ی سرگذشتی، شامل رویدادهای شخصی است که تجربه می کنیم و روابط بین فردی در دوران اولیه ی زندگی در شکل گیری آن خاطرات نقش دارد. خاطرات سرگذشتی، می تواند در تعریف خود و شکل گیری هویت، تاثیر داشته باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسی مدل واسطه گری حافظه ی سرگذشتی(رویدادی - معنایی) در ارتباط بین سبک های دلبستگی و هویت بود. بدین منظور، طی یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، تعداد 350 نفر دانشجوی زن و مرد از طریق نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب و از نظر سبک دلبستگی هویت و حافظه ی سرگذشتی مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج حاصل از روش مدل سازی معادلات ساختاری(لیزرل) نشان داد که سبک دلبستگی ایمن و ناایمن اجتنابی، با واسطه گری حافظه ی سرگذشتی بر سبک های هویت اثر می گذارند و سبک دلبستگی ناایمن اضطرابی، بدون واسطه گری حافظه ی سرگذشتی و به صورت مستقیم بر سبک های هویت اثر دارد. چنین یافته هایی از لحاظ کاربردی توسط روانشناسان بالینی دارای اهمیت است و ازآنجایی که درمانگران استفاده از خاطرات را در جلسات درمانی مفید می دانند، درمانگرانی که در مورد نقش واسطه ای عملکرد حافظه ی سرگذشتی مطالعات بیشتری دارند، در کمک به نوجوانان و بزرگسالانی که دارای مشکلات هویتی و دلبستگی هستند، می توانند از راهبردهای افزایش عملکرد حافظه استفاده کنند.