فاروق جویده: رومانتیک واقع گرا

فاروق جویده، شاعر و روزنامه نگار معاصر مصری (1946م)، در شعر خود دو مکتب متفاوت رومانتیسم و واقع گرایی را به شکل تقریبا مطلوبی پیوند داده است و شاخصه هایی از هر دو مکتب را در قصائدش جاری ساخته است؛ او به عنوان شاعر، دنیا را از منظر دنیای درونی خود می نگرد و رابطه ی انسان با عالم درون، معنویات، و عواطف را به تصویر می کشد؛ در کنار این نگرش به عنوان یک روزنامه نگار به دنیای واقع خارج از خود و مسائل سیاسی، اجتماعی و معیشتی جاری در آن می نگرد و جایگاه انسان را در دنیای حاضر ترسیم می کند. بر این اساس اشعار فاروق جویده به عنوان مبنایی برای این مقاله انتخاب شد تا چگونگی آشتی دادن دو مکتب متفاوت در شعر یک شاعر تحلیل و بررسی گردد.
مقاله ی حاضر مکتب رومانتیسم را در اشعار فاروق جویده در ذیل مضامین عشق، درد و اندوه، رویا و امید بررسی کرده و واقع گرایی را نیز در دعوت شاعر به قیام و خیزش در کشورهای اسلامی- عربی، توصیف وضعیت ملت ها، مقاومت و وطن تحلیل نموده است. سپس ویژگی مشترک میان این دو مکتب یعنی به-کارگیری پدیده های طبیعت را کنکاش نموده است.
شیوه ی پژوهش در این مقاله توصیفی – تحلیلی است که بر دیوان های متعدد فاروق جویده از جمله دائما انت بقلبی، الف وجه للقمر و لانی احبک تکیه نموده است.