اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر نشانه های مثبت اختلال اسکیزوفرنی

اسکیزوفرنی یکی از اختلالات شایع و ناتوان کننده در تمام دنیاست. علی رغم وجود درمان های دارویی به علت عدم تاثیر مطلوب این درمان ها در برخی بیماران، می توان از درمان شناختی – رفتاری به عنوان درمانی مکمل استفاده نمود. این پژوهش باهدف بررسی تاثیر درمان شناختی – رفتاری بر نشانه های مثبت بیماران بستری مبتلا به اسکیزوفرنی انجام شده است.
پژوهش حاضر نیمه تجربی و طرح پژوهش، پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه پژوهش شامل تمامی زنان و مردان بستری مبتلا به اسکیزوفرنی در بیمارستان فارابی کرمانشاه می باشند که به صورت نمونه گیری در دسترس 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید و به دو گروه مساوی 15 n= آزمایش و 15n= کنترل تقسیم شدند. هر دو گروه توسط آزمون SAPS مورد پیش آزمون قرار گرفتند. سپس گروه آزمایش به مدت 12 جلسه مورد درمان شناختی - رفتاری با استفاده از پروتکل درمانی قرار گرفت. بعد از مداخله برای گروه آزمایش، هر دو گروه مورد آزمون قرار گرفتند. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس (ANCOVA) مورد تجزیه و تجلیل قرار گرفت.
پس از مدت 12 جلسه اجرای درمان شناختی – رفتاری بر روی گروه آزمایش، میانگین نمرات علائم مثبت گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری (001/0p<) کاهش یافت.
درمان شناختی – رفتاری می تواند به عنوان درمانی موثر، کاهش نشانه های مثبت را در بیماران اسکیزوفرنی به دنبال داشته باشد. بنابراین به عنوان درمانی مکمل می توان ازاین روش درمانی بهره برد.