رابطه کیفیت تعامل مادر-کودک در اضطراب جدایی و مدرسه هراسی در کودکان

پژوهش حاضر باهدف تعیین رابطه کیفیت تعامل مادر-کودک با اضطراب جدایی و مدرسه هراسی در کودکان 11 و 12 ساله شهر ساری طراحی و اجرا شد.
پژوهش حاضر از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کودکان دبستانی 11 و 12 ساله (دختر و پسر) شهر ساری در سال تحصیلی 91-90 بود. بر این اساس نمونه آماری این پژوهش شامل 200 دختر و 200 پسر (11 تا 12 ساله) و 400 مادر بود که به شیوه ی تصادفی چندمرحله ای و از بین مدارس دو ناحیه ی 1 و 2 آموزشی شهر ساری انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه ی ارزیابی رابطه مادر-کودک رابرت راس و پرسشنامه تشخیصی اختلالات مرتبط با اضطراب کودکان (دارای دو فرم والد و کودک) بیمار استفاده شد. داده های پژوهش با استفاده از آمار توصیفی، روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون به روش همزمان مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند) (P<0/05.
یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که بین بیش حمایت گری و سهل گیری مادر با اختلال اضطراب جدایی و مدرسه هراسی رابطه مثبت معنی دار وجود دارد.
درمجموع، این نتایج تلویحات نظری و عملی مهمی در عرصه آسیب شناسی روانی کودکان داشته و نشان می دهند که کیفیت تعامل مادر-کودک به عنوان عوامل زمینه ساز، حائز نقش احتمالی در شکل گیری اختلال اضطراب جدایی و مدرسه هراسی است.