تاثیر بازی درمانی شناختی - رفتاری بر نشانه های رفتاری دانش آموزان نافرمان

هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر بازی درمانی شناختی- رفتاری بر مشکلات رفتاری دانش آموزان نافرمان بود.
روش پژوهش از نوع آزمایشی بوده و از طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل استفاده شد. نمونه گیری به روش تصادفی چندمرحله ای انجام شد و کودکانی که با توجه به ملاک های DSM -IV اختلال نافرمانی مقابله ای را داشتند، شناسایی و از میان آن ها 30 نفر به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه SNAP- IV (فرم معلم) بود که توسط معلمان تکمیل گردید. سپس کودکان گروه آزمایش در 10 جلسه یک ساعته بازی درمانی شرکت کردند. برای تجزیه وتحلیل آماری داده ها نیز از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد.
تحلیل داده ها نشان داد که در مرحله پس آزمون و پیگیری، بین دو گروه آزمایش و کنترل، در میزان مشکلات رفتاری دانش آموزان تفاوت معنی دار وجود دارد (001/0 ≤ P).
بنابر یافته های این مطالعه، روش بازی درمانی شناختی- رفتاری، سبب کاهش مشکلات رفتاری در دانش آموزان نافرمان می شود و می توان از آن به عنوان یک روش مداخله ای موثر سود جست.