شیوه های درمانی در برخورد با بیماران آسیب دیده با سنگ ماهی (فریاله ماهی) در بندر بوشهر

خلیج فارس زیستگاه مناسبی برای جانوران زهرآگین مناطق گرمسیر است. شایع ترین عامل آسیب دیدگی با جانوران زهرآگین در خلیج فارس پس از عروس دریایی، سنگ ماهی Pseudosynanceia melanostigma است که در سواحل جنوبی ایران به فریاله ماهی موسوم می باشد؛ اما به نظر می رسد که پزشکان شاغل در بنادر و جزایر خلیج فارس از شیوه های درمانی بر پایه ی دستورالعمل های بالینی مربوطه، استفاده نمی نمایند.
بیماران و تعداد 16 بیمار آسیب دیده با فریاله ماهی که به اورژانس بیمارستان های دانشگاهی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بوشهر و نیز مرکز بهداشتی درمانی دلوار مراجعه کرده بودند؛ به صورت سریال، مورد مطالعه قرار گرفتند.
شایع ترین مکان آسیب، در اندام تحتانی (14 مورد) و در دو مورد نیز مکان آسیب، در دست ها بود. شایع ترین داروی تزریقی جهت کنترل درد موضعی، لیدوکائین و سپس آنتی هیستامین ها و هیدروکورتیزون، به ترتیب، دومین و سومین داروهای شایع تجویز شده بودند. در هیچ یک از بیماران، روش فرو بردن اندام آسیب دیده درآب ولرم، مورد استفاده قرار نگرفت. در دو مورد، آنتی بیوتیک تجویز شد؛ در حالی که برای هیچ یک از آسیب دیدگان، تتابولین تجویز نگردید.
فرو بردن اندام آسیب دیده در آب گرم، پایه اصلی کنترل درد، در آسیب با فریاله ماهی است که در اقدامات درمانی هیچ یک از بیماران، مشاهده نشد. همچنین، تجویز پروفیلاکسی تتانوس برای هیچ یک از آن ها، انجام نگردید. فرو بردن اندام آسیب دیده در آب گرم، تزریق موضعی لیدوکائین بدون آدرنالین و تجویز آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک با محدوده ی گسترده را باید در درمان آسیب با سنگ ماهی گوشزد نمود.