آیا درمان رفلاکس معدی- مروی با امپرازول در بیمارانی که رینیت آلرژیک دارند، سبب کاهش علایم رینیت می گردد؟(دارای امتیاز بازآموزی)

رینیت آلرژیک شایع ترین نوع آلرژی در بین مردم می باشد. تشخیص و درمان دقیق این بیماری جهت جلوگیری از پیشرفت سایر آلرژی ها بسیار مهم است. از طرف دیگر رفلاکس معدی- مروی از شایع ترین بیماری های گوارشی بوده و در زمینه اثر متقابل آن و آسم آلرژیک مطالعات گسترده ای صورت پذیرفته است. برخی از مطالعات نشان داده که عدم درمان رفلاکس معدی- مروی در بیمارانی که آسم دارند کنترل این بیماری را با مشکل مواجه می سازد. برخلاف آسم، مطالعات بسیار اندکی در مورد اثر رفلاکس معدی- مروی بر درمان رینیت آلرژیک وجود دارد. در این مطالعه اثر درمان رفلاکس معدی- مروی بر کاهش علایم رینیت در بیمارانی که هم زمان رینیت آلرژیک دارند، مورد بررسی قرار گرفته است.
در این مطالعه مقطعی که به صورت آینده نگر به مدت 6 ماه از فروردین تا مهر 1392 در مرکز تحقیقات آلرژی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد، 103 بیمار مبتلا به رینیت آلرژیک متوسط تا شدید به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای بیمارانی که علاوه بر رینیت آلرژیک هم زمان مبتلا به رفلاکس معدی- مروی بودند به مدت 6 هفته روزانه 20 میلی گرم امپرازول تجویز شد. درمان های معمول آلرژی نیز ادامه یافت و در نهایت میزان علایم آلرژی بینی قبل و بعد تجویز امپرازول (روزهای 5، 10، 30) در نرم افزار آنالیز آماری SPSS ویرایش 5/11 با کمک آزمون های آماری کای مربع، و تی زوجی هم مقایسه شدند و از نرم افزار Epi info ویرایش 7 نیز استفاده شد.همچنین P کمتر از 05/0 به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد.
در این مطالعه 103 بیمار مبتلا به رینیت آلرژیک فصلی- به دو گروه GERD (38 درصد و 33=n) و (68 درصد و 70=n) با میانگین سنی 28 و 7/25 سال به ترتیب مورد ارزیابی قرار گرفتند. در گروه اول پس از تجویز امپرازول علایم رفلاکس در روزهای 5، 10، 30 پس از درمان به طور معنی داری کاهش یافت (03/0=P)؛ ولی ارتباطی بین درمان رفلاکس و کاهش علایم آلرژیک دیده نشد (05/0)