اثر کشت بر رطوبت قابل دسترس خاک با استفاده از توابع انتقالی پارامتریک

کشت و کار با ایجاد تغییرات در خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک می تواند رطوبت قابل دسترس خاک که تابعی از شرایط فوق الذکر است را تحت تاثیر قرار دهد. به منظور بررسی تاثیر دست خوردگی خاک (کشت) بر رطوبت حد ظرفیت مزرعه و نقطه پژمردگی دائم، توابع انتقالی پارامتریک در خاک های دست نخورده ایجاد شد تا به وسیله این توابع بتوان تغییرات رطوبت خاک های جفت تحت کشت آنها را پیش بینی کرد. بدین منظور 54 نمونه خاک از اراضی کشت نشده و جفت تحت کشت مجاور آنها در منطقه آبیک قزوین انتخاب و خصوصیات زودیافت آن شامل توزیع اندازه ذرات خاک، کربن آلی، کربنات کلسیم معادل، جرم مخصوص ظاهری، ظرفیت تبادل کاتیونی و واکنش خاک اندازه گیری شد. رطوبت با استفاده از دستگاه صفحات فشاری اندازه گیری شد. توابع پارامتریک با روش رگرسیون چندگانه خطی برای پارامترهای معادله ون گنوختن- معلم به دست آمده از نرم افزار RETC، در نواحی کشت نشده ایجاد شدند. با استفاده از این توابع، میزان رطوبت در نواحی تحت کشت برآورد و با مقادیر اندازه گیری شده مقایسه گردید. نتایج نشان داد که این توابع در نقطه پژمردگی دائم نسبت به حد ظرفیت مزرعه از ضریب هم بستگی بالاتری برخوردارند. به طوری که ضریب هم بستگی از 67/0 به 83/0 افزایش و هم چنین ریشه میانگین مربعات خطاها (RMSE) از 59/2 به 06/1 کاهش می یابد. و رطوبت قابل دسترس خاک را بیشتر از میزان واقعی برآورد می کنند.