مطالعه میزان آلودگی به استرنگل ها در اسب های شیراز و حومه با توجه به سن، جنس و روش تغذیه اسب

در این مطالعه، نمونه مدفوع یکصد راس اسب متعلق به شهر شیراز و حومه آن از نظر آلودگی به استرنگل ها مورد آزمایش قرار گرفت. نمونه های مدفوع بصورت مستقیم از داخل راست روده برداشته و در داخل ظروف درب دار پلاستیکی به آزمایشگاه انگل شناسی منتقل شدند. نمونه های مدفوع به روش شناور سازی مورد آزمایش قرار گرفتند. تشخیص آلودگی براساس مشاهده تخم استرونگل ها در آزمایش میکروسکوپی مدفوع صورت گرفت.در 68 درصد اسب های مورد بررسی تخم استرونگل مشاهده شد. میزان آلودگی به استرونگل ها، در رده های مختلف سنی و نیز جنس های نر و ماده اختلاف آماری معنی داری نداشت اما میزان آلودگی در اسب هایی که به روش دستی تغذیه می شدند بطور معنی داری کمتر از اسب هایی بود که چرای آزاد داشتند. (05 /0p<). نتایج این تحقیق نشان می دهد شرایط اقلیمی شیراز و حومه آن برای رشد و بقاء تخم و مراحل نوزادی استرونگل ها مناسب است و چرای آزاد اسب احتمال آلودگی به این انگل ها را افزایش می هد.