مروری بر تاریخچه و وضعیت کنونی نعلبندی و مدیریت سم در تک سمی های منطقه

نعلبندی و سم چینی به شکل محلی و سنتی از دیرباز در منطقه چهارمحال و بختیاری انجام می گرفته است. بدون تردید با توجه به استفاده فراوان مردم این منطقه از حیوانات تک سمی، مراقبت از سم و نعلبندی اسب از اصول ویژه ای پیروی می کند. برای دستیابی به این مهم تعداد 71 اسب و 20 اسب داری در منطقه شهرکرد مورد مطالعه قرار گرفت. هم چنین اصول و مبانی نعلبندی سنتی مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات بدست آمده نشان می دهد که 51 % اسب های مورد مطالعه نعلبندی می شوند که 87% آن را دام های سواری و 13% را اسب های بارکش تشکیل می دهند. در 56% از اسب ها تنها اندام جلویی نعلبندی می شود. 20% از اسب دارها تنهای 21 بار و 80 % آنها 43 بار در سال اسب را نعلبندی می کنند. برای ارزیابی کیفیت سم چینی شاخص های طول پنجه، زاویه پشتی سم در اندام جلویی و عقبی و هم چنین طول پاشنه قبل و بعد از سم چینی برای ارزیابی مورد مطالعه قرار گرفت که تقریبا تمامی این شاخص ها در محدوده شاخص های طبیعی است. نعل های شوشتری که بیشتر از انواع نعل های پوشیده هستند، نعل های زنجانی که تنها در ناحیه پاشنه پوشیده نیستند، نعل های نجف آبادی که شبیه به نعل های امروزی و با دیواره های پهن هستند و نعل های روسی یا دولتی که کاملا شبیه به نعل های امروزی هستند از دسته نعل های سنتی مورد استفاده در این منطقه هستند و انواع میخ های روسی، یخ شکل و کوهستان به منظورهای خاص مورد استفاده قرار می گیرند.