سطوح سرمی اینترلوکین-33 و اینترلوکین-18 در بیماران مبتلا به روماتیسم مفصلی و پوکی استخوان

مطالعات محدودی در رابطه با سیتوکین های اینترلوکین-33 (IL-33) و اینترلوکین-18 (IL-18) در بیماری روماتیسم مفصلی انجام شده است؛ لذا این مطالعه با هدف اندازه گیری مقادیر IL-33 و IL-18 در سرم بیماران مبتلا به روماتیسم مفصلی، قبل و سه ماه پس از درمان و مقایسه آن با گروه کنترل و افراد مبتلا به بیماری پوکی استخوان- به عنوان یک بیماری غیرالتهابی- انجام شده است.
روش تحقیق: در این مطالعه مورد- شاهدی، سرم خون 20 بیمار مبتلا به روماتیسم مفصلی قبل از درمان، 15 بیمار مبتلا به پوکی استخوان و 30 فرد سالم که از نظر سن و جنس با هم همسان شده بودند، جمع آوری گردید. غلظت های سرمی IL-33 و IL-18 پلاسمایی، به روش الیزا اندازه گیری شد و اطلاعات به دست آمده، با استفاده از نرم افزار SPSS (ویرایش 19)، مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. در شرایط توزیع نرمال داده ها، از آزمون های آماری T-test و آنالیز واریانس یک طرفه و در شرایط توزیع غیر نرمال داده ها، از آزمون های ناپارامتری کروسکال-والیس و ویلکاکسون استفاده شد.
مقادیر سرمی IL-33 در بیماران مبتلا به روماتیسم مفصلی، قبل از درمان (142/0±47/5 پیکوگرم بر میلی لیتر)، به طور چشمگیری بالاتر از سطح سرمی آن در سه ماه پس از درمان بیماران (072/0±34/4 پیکوگرم بر میلی لیتر 001/0P=) و در گروه کنترل سالم (076/0±53/4 پیکوگرم بر میلی لیتر 000/0P=) بود؛ همچنین تفاوت چشمگیری در سطح IL-33، بین بیماران مبتلا به روماتیسم مفصلی و بیماران مبتلا به پوکی استخوان، قبل از درمان (001/0P=) مشاهده شد. سطوح سرمی IL-18 در بیماران مبتلا به روماتیسم مفصلی، قبل از درمان (38/67±12/482 پیکوگرم بر میلی لیتر) به طور چشمگیری بالاتر از سطح سرمی آن در سه ماه پس از درمان بیماران (33/55±67/302 پیکوگرم بر میلی لیتر، 004/0P=)، گروه کنترل (56/47±19/216 پیکوگرم بر میلی لیتر، 004/0P=) و بیماران مبتلا به پوکی استخوان (72/53±79/316 پیکوگرم بر میلی لیتر، 001/0P=) بود.
IL-33 و IL-18، در بیماران روماتیسم مفصلی بسیار فعال بوده و در اثر زمان، دچار تغییرات شدیدی می شوند. احتمالآ بتوان آنها را به عنوان شاخص های روند کنترل بیماری در بیماران روماتیسم مفصلی در نظر گرفت.