اثربخشی روان درمانی گروهی امید محور بر بهبود ابعاد کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در بیماران مبتلا به سرطان

امید از عوامل بسیار مهم و از عناصر ضروری در بیماران سرطانی است که اثرات زیادی در سازگاری بیماران با شرایط زندگی، به خصوص در زمان درد و محرومیت دارد. امید در افزایش کیفیت زندگی بیمار سهم به سزایی داشته و در مراحل مختلف بیماری تاثیرگذار می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی مداخلات ارتقاء دهنده امید در بیماران مبتلا به سرطان بود.
مداخلات ارتقاء دهنده امید در افزایش امید بیماران می باشد. بنابراین بجاست که به منظور افزایش کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان، ارائه خدمات آموزشی و برنامه های ارتقاء دهنده امید با روش های مناسب مانند یادگیری بر اساس حل مسئله یا مشارکت فعال بیمار در فرایند بحث با برنامه ریزی مدون انجام گیرد.
تحلیل داده ها نشان داد که بین میانگین نمره های پس آزمون گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری وجود داشت(01/0< P)، به نحوی که آموزش روان درمانی گروهی امید محور موجب بهبود ابعاد کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در گروه آزمایش شده است.
این مطالعه یک کارآزمایی بالینی بود که در سال 1390، در بیمارستان شفای اهواز بر روی 30 نفر از بیماران مبتلا به سرطان انجام شد. قبل و بعد از مداخله برای هر دو گروه آزمایش و کنترل پرسشنامه کیفیت زندگی مرتبط با سلامت تکمیل شد (هر گروه 15 بیمار). مداخلات ارتقاء دهنده امید برای بیماران گروه آزمایش به صورت مباحثه عمیق و چهره به چهره و با روش یادگیری بر اساس حل مسئله انجام شد. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.