بررسی کارآیی فرآیند اکسیداسیون پیشرفته UV/H2O2 در حذف آنتی بیوتیک سفتریاکسون از محیط آبی

حضور آنتی بیوتیک ها در منابع آبی، نشانگر ناکارآمدی فرآیندهای متداول تصفیه در حذف آن ها می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی روش اکسیداسیون پیشرفته UV/H2O2 در حذف سفتریاکسون از محیط آبی در مقیاس آزمایشگاهی است.
این تحقیق یک مطالعه تجربی است که در مقیاس آزمایشگاهی و در راکتوری با حجم 5800 میلی لیتر انجام شده است. محلول آبی حاوی آنتی بیوتیک سفتریاکسون با غلظت های 9، 18 و 27 میلی گرم در لیتر ساخته شد. اثر غلظت اولیه آنتی بیوتیک، pH، زمان ماند، ولتاژهای مختلف لامپUV و غلظت H2O2 بر راندمان حذف این آلاینده از محیط آبی مورد مطالعه قرار گرفت. برای اندازه گیری غلظت سفتریاکسون از HPLC استفاده شد.
روش اکسیداسیون پیشرفته با استفاده از UV/H2O2 در شرایط مناسب محیطی قادر به حذف موثر آنتی بیوتیک سفتریاکسون از محیط های آبی می باشد.
نتایج حاصل از این مطالعه نشان داده است که روش UV/H2O2قادر به حذف 75% سفتریاکسون از محلول آبی حاوی 9 میلی گرم در لیتر، با زمان ماند 3 ساعت می باشد. میزان حذف سفتریاکسون متاثر از پارامترهای pH، غلظت اولیه سفتریاکسون، غلظت H2O2 و شدت تابش اشعه UV می باشد. به طوری که در pHهای اسیدی (pH برابر 3) و غلظت پایین سفتریاکسون (9 میلی گرم بر لیتر)، غلظت H2O2 برابر 15 میلی گرم در لیتر و شدت تابش بالا (36 وات) راندمان بالاتری در حذف آنتی بیوتیک حاصل شده است.