مقایسه سه پرسشنامه سنجش کیفیت زندگی بیماران نارسایی قلبی در برنامه بازتوانی قلبی

بیماری نارسایی قلبی یک بیماری مزمن است که تاثیرات منفی بر کیفیت زندگی افراد می گذارد. یکی از اهداف مهم درمان بیماری نارسایی قلبی علاوه بر پیشگیری از پیشرفت بیماری، بهبود کیفیت زندگی بیماران است. هدف از این مطالعه مقایسه سه پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران نارسایی قلبی با تمرکز بر دو پرسشنامه اختصاصی بیماران قلبی که در برنامه بازتوانی قلبی استفاده می شوند، می باشد.
سه پرسشنامه سنجش کیفیت زندگی، شامل فرم کوتاه 36 سوال و دو پرسشنامه اختصاصی شامل پرسشنامه کیفیت زندگی در بیماران آنفارکتوس MacNew)) و پرسشنامه کیفیت زندگی مینه سوتا (MLHF) در 60 بیمار نارسایی قلبی شرکت کننده در برنامه بازتوانی قبل از بازتوانی و سه ماه پس از اتمام بازتوانی تکمیل شد. پرسشنامه سنجش خصوصیات زمینه ای جمعیتی نیز در بیماران تکمیل شد. ضریب همبستگی پیرسون در قبل و بعد از بازتوانی بین ابعاد پرسشنامه ها محاسبه شد. مقدار تغییرات هر بعد از دو پرسشنامه ها نیز با یکدیگر مقایسه شد. پس از آنالیز پرسشنامه ها طبق دستورالمعل سازنده آنها، داده ها وارد نرم افزار SPSS نسخه 18 شد. نمره کیفیت زندگی بیماران در دو پرسشنامه اختصاصی بیماران بر حسب طبقه بندی NYHA قبل از انجام بازتوانی محاسبه شدند و از ضریب همبستگی پیرسون و t-test برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.
ضریب همبستگی پیرسون بین دو پرسشنامه اختصاصی قلبی با SF-36 در سه ماهه پس آزمون در ابعاد مشابه (اعتبار همگرایی) معنی دار بود (05/0 p-value≤). ضریب همبستگی پیرسون در بعد کلی پرسشنامه MacNew در پیش از آزمون با تمام ابعاد پرسشنامه MLHF معنی دار بود. علاوه بر این ضریب همبستگی پیرسون در تمام ابعاد MacNew با تمام ابعاد MLHF در مقطع سه ماهه پس آزمون معنی دار شد. تغییرات بعد کلی و روانی پرسشنامه MacNew با تغییرات دو بعد فیزیکی و کلی پرسشنامه MLHF همبستگی معنی داری رانشان داد. ضریب آلفای کرونباخ در پرسشنامه MLHF طیفی از 64/0 تا 76/0 را شامل می شد و برای پرسشنامه MacNew طیفی از 71/0 تا 93/0 محاسبه شد. میانگین نمره کیفیت زندگی بیماران بین دو طبقه NYHA در دو بعد روانی و بعد کلی پرسشنامه MLHF معنی دار بود، اما در هیچ یک از ابعاد پرسشنامه MacNew معنی دار نبود.
ضریب همبستگی پیرسون در ابعاد فیزیکی و روانی سه پرسشنامه مثبت و معنی دار بود با توجه به نتایج مطالعه می توان نتیجه گرفت که پرسشنامه MLHF برای بیماران نارسایی قلبی از حساسیت بیشتری نسبت به تغییرات شدت بیماری برخوردار است. مطالعات بیشتری در زمینه تعیین حساسیت دو پرسشنامه بر اساس معیارهای دیگر مانند خود گزارش دهی بیمار از سلامت خود، افسردگی بیمار و اضطراب بیمار لازم است.