ارتباط مصرف ماهی با سندرم متابولیک در زنان 60-20 ساله

اگر چه مصرف ماهی ارتباط معکوسی با اختلالات متابولیک دارد ولی اطلاعات اندک و ضد و نقیضی در مورد ارتباط بین مصرف ماهی و سندرم متابولیک در دسترس می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط مصرف ماهی و سندرم متابولیک و اجزای آن انجام شد.
این مطالعه مقطعی بر روی 420 نفر از پرستاران زن 60-20 ساله شاغل در بیمارستان های اصفهان که به روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای به صورت تصادفی انتخاب شده بودند، انجام شد. دریافت های غذایی معمول فرد در طی سال گذشته با استفاده از یک پرسشنامه نیمه کمی بسامد خوراک ارزیابی شد. مصرف ماهی با جمع کردن مقدار مصرف انواع ماهی از جمله ماهی تن، محاسبه شد. شاخص های تن سنجی و فشار خون طبق دستورالعمل های استاندارد ارزیابی شدند. تمام شاخص های بیوشیمیایی بر روی نمونه خون ناشتا اندازه گیری شدند. سندرم متابولیک بر طبق معیارها III) Adult Treatment Panel) ATP III تعریف شد.
میانگین دریافت روزانه ماهی 4/14 گرم در روز بود. مصرف ماهی به طور معکوسی با شیوع سندرم متابولیک ارتباط داشت. افرادی که در بالاترین سهک مصرف ماهی قرار داشتند، از 65% شانس کمتری برای ابتلا به سندرم متابولیک برخوردار بودند. تعدیل برای عوامل مخدوش گر و متغیرهای غذایی باعث تقویت این ارتباط گردید. حتی وقتی BMI مورد محاسبه قرار گرفت، افرادی که در بالاترین سهک مصرف ماهی قرار داشتند، از 96% شانس کمتر برای ابتلا به سندرم متابولیک در مقایسه با افراد پایین ترین سهک برخوردار بودند. پس از تعدیل برای عوامل مخدوشگر افرادی که در بالاترین سهک مصرف ماهی قرار داشتند، نسبت به افراد پایین ترین سهک، از 89% شانس کمتری برای ابتلا به هیپرتری گلیسیریدمی، 43% شانس کمتر برای ابتلا به HDL پایین و از 77% شانس کمتر برای ابتلا به فشارخون بالا برخوردار بودند.
یافته های این مطالعه حاکی از ارتباط معکوس معنی داری بین مصرف ماهی و سندرم متابولیک و برخی از اجزای آن بود. انجام مطالعات آینده نگر برای تایید این یافته ها ضرورت دارد.