تاثیر عوامل غیر معرفتی در شکل گیری باور از منظر قرآن کریم

معرفت و به طور خاص باور و اعتقاد آدمی، یکی از مهم ترین ارکان در تعیین هویت انسان و شکل گیری فرد و اجتماع است که از دیرباز مورد توجه و پژوهش های فراوانی از دیدگاه های مختلف بوده است. یقینا باورهای انسانی همانند سایر پدیده های دیگر، همان گونه که در برخی از امور تاثیرگذار است، از عوامل و علل معرفتی و غیر معرفتی نیز اثر می پذیرد.
قرآن کریم، این تاثیرگذاری و تاثیرپذیری معرفت را با همه ی ابعاد آن مورد توجه قرار داده است و ضمن بیان فرایندها و روندهای این تعامل، هنجارها و بایسته های این تعامل را برای دستیابی انسان به سعادت و کمال بیان فرموده است. این مقاله ضمن بیان نکات مقدماتی، سنت گذشتگان را به عنوان یکی از عوامل تاثیرگذار بر باور از دیدگاه قرآن کریم بررسی می کند. اهمیت این دست از مباحث، از آن روست که یکی از راه های اسلامی سازی علوم، طراحی نظریه ای سامان مند و جامع درباره ی هنجارهای باور براساس قرآن کریم و سنت پیامبر (ص) و اهل بیت (علیهم السلام) است.