بازتاب مضامین اخلاقی در کلیله و دمنه بهرامشاهی

بیان و ترویج اصول اخلاقی، در هر دوره از تاریخ در بسیاری از آثار مهم ادبی، غرض و هدف اصلی شاعران و نویسندگان است. کتاب کلیله و دمنه، یکی از مهم ترین کتب در میان آثار کهن منثور فارسی بوده که مسائل بسیاری چون: سیاست، جامعه شناسی، اخلاق، اقتصاد، قضاوت، نمود های فرهنگی و اجتماعی و غیره در آن نهفته است. یکی از وجوه اهمیت این کتاب، اشتمال آن بر حکایت ها و تمثیل هایی است که با ساختار داستان در داستان تنظیم شده و نویسنده با به کارگیری زبان تمثیل توانسته است بسیاری از آموزه های سیاسی، اجتماعی، اخلاقی و تعلیمی را به شیوه غیرمستقیم و هنرمندانه با تار و پود آیات و کلام بزرگان و گفتارهای حکیمانه خویش بیان کرده و باعث رونق و شکوفایی ادبیات تعلیمی در حوزه ادب فارسی گردد. این مقاله کوشیده است تا با تحلیل و بررسی برخی از حکایت های کلیله و دمنه، نشان دهد که چگونه نویسنده نقل داستان ها را دست مایه ای برای تبیین و تعلیم مسائل اخلاقی، اجتماعی، اقتصادی و مذهبی قرار می دهد و بدین ترتیب دیدگاه و طرز تفکر حاکم بر جامعه خویش را به تصویر می کشد.