تاثیر تمرینات ذهنی و جسمی برنامه ریزی شده بر کفایت دیالیز بیماران همودیالیزی

همودیالیز یکی از روش های درمان جایگزین کلیه در بیماران مبتلا به مرحله انتهایی بیماری کلیوی می باشد. با وجود درمان منظم همودیالیز، بیماران همچنان از مجموعه ای از علایم تحت عنوان سندرم اورمی رنج می برند بطوری که عدم کفایت دیالیز یکی از اصلی ترین عوامل مرگ و میر در این بیماران است. هدف از این پژوهش تعیین تاثیر تمرینات ذهنی و جسمی حین دیالیز بر کفایت دیالیز بیماران همودیالیزی بود.
در این کارآزمایی بالینی، 66 بیمار همودیالیزی با روش تخصیص تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه شاهد و آزمون قرار گرفتند. گروه آزمون توسط کارشناس ارشد تربیت بدنی تحت آموزش تمرینات برنامه ریزی شده حین دیالیز به مدت 2 ماه، برای دو جلسه در هفته قرار گرفتند. میزان کفایت دیالیز با استفاده از فرمول Kt/v، قبل، یک ماه بعد و دو ماه بعد از مداخله اندازه گیری و با یکدیگر مقایسه شد. اطلاعات با استفاده از نرم افزارSPSS18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
میانگین کفایت دیالیز قبل از مداخله 0/27± 1/22 بود. میانگین کفایت دیالیز قبل و بعد از مداخله در گروه آزمون به ترتیب (0/17)1/12 و (0/28)1/31 (0/001=P) و در گروه شاهد به ترتیب (0/31)1/32 و (0/30)1/31 (0/45=P) بود.
تمرینات جسمی و ذهنی حین دیالیز به عنوان یک روش درمانی مکمل به دلیل عدم گرفتن وقت اضافی از بیمار، کم هزینه، ساده، قابل اجرایی و انعطاف پذیربودن جهت افزایش کفایت دیالیز و بهبود کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی توصیه می گردد.