رابطه یافته های سی تی اسکن مغزی با سطح هوشیاری، یافته های جراحی و سرنوشت بیماران مبتلا به خونریزی های تروماتیک داخل جمجمه

یکی از شایع ترین علل مرگ در افراد بین 45-1 سال، آسیب تروماتیک مغز است. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط یافته های سی تی اسکن مغزی با سطح هوشیاری، یافته های جراحی و سرنوشت بیماران مبتلا به خونریزی داخل مغزی ناشی از تروما است.
این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی است و بر روی 41 بیمار ترومای سر مراجعه کننده به بیمارستان طالقانی کرمانشاه که دچار خونریزی مغزی واضح قابل رویت و اندازه گیری در کلیشه سی تی اسکن بوده اند، گرفت. سطح هوشیاری بیمار نیز با معیار GCS (Glasgow Coma Scale) در بدو ورود و با فواصل زمانی 6 و 24 ساعت پس از جراحی، اندازه گیری و ثبت شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری و نرم افزار SPSS 20 تجزیه و تحلیل گردید.
بر اساس یافته های سی تی اسکن، محل هماتوم در 18 نفر (9/43%) اپیدورال، 11 نفر (8/26%) سابدورال و 12 نفر (3/29%) اینتراپارانشیمال بود. میزان کاهش سطح هوشیاری در بدو ورود در 4/48 درصد خفیف، 29 درصد متوسط و 6/22 درصد شدید بود. بین میزان سطح هوشیاری در بدو ورود، قبل از جراحی، 24 ساعت پس از جراحی و هنگام ترخیص با سرنوشت بیماران جراحی شده ارتباط معناداری وجود داشت. بین سطح هوشیاری در هنگام ترخیص با سرنوشت بیماران جراحی نشده ارتباط معناداری مشاهده شد.
سرنوشت بیماران ترومای مغزی به سطح هوشیاری وابسته است و حجم هماتوم و میزان شیفت خط وسط در سی تی اسکن با سطح هوشیاری بیماران رابطه معکوس داشت.