رویکرد آینده پژوهانه در سیاستگذاری دانشگاه های صنعتی مبتنی بر پویش محیطی روندهای جهانی آموزش عالی

دانشگاه یکی از مهم ترین پیشرانهای توسعه کشورهای مختلف محسوب می شود. این نهاد مهم اجتماعی به دلیل نقش و رسالتی که در تربیت نیروی انسانی، آموزش مهارتها و روش های مورد نیاز برای اجرای امور مختلف دارد، همواره در سیاستگذاری ها و تصمیم گیری های مهم برای توسعه مورد توجه بوده است. نقش دانشگاه های صنعتی در توسعه کارآفرینی و نوآوری در جامعه و دستیابی به پیشرفتهای فنی و اقتصادی چشمگیر است. از این رو، از دانشگاه های صنعتی ایران انتظار می رود که در توسعه و پیشرفت کشور یکی از مهم ترین نقش آفرینان باشند. نکته حایز اهمیت آن است که دانشگاه های صنعتی ایران جدا و مصون از تحولات محیطی خود نیستند؛ به عبارت روشن تر، تحولات فضای ملی و بین المللی نقش مهمی در اثربخشی و نقش آفرینی این دانشگاه ها دارد. پاسخگویی به نیازهای ملی برای ارتقای مهارتها، تامین منابع انسانی و ترویج آموزشهای فنی و مهندسی مورد نیاز برای دستیابی به اهداف ملی از یک سو و حضور در عرصه رقابت پذیری بین المللی و هماوردی با موسسات همتای معتبر جهانی از سوی دیگر، از مهم ترین تعاملات دانشگاه های صنعتی ایران با محیط پیرامونی محسوب می شود. با توجه به این مهم، در این مقاله تلاش شده است تا با بهره گیری از روش های مطالعه تطبیقی، تحلیل محتوای اسناد و مدارک و تحلیل روند و کارگاه مدلی پیشنهاد شود و از منظر آینده پژوهی مهم ترین روندهای مرتبط با دانشگاه های صنعتی جهان شناسایی و بر اساس مدل، توصیه های سیاستگذاری تدوین شود.