تغییر در اضطراب و عاطفه زنان در درمان ناباروری به روش IVF-ICSI

ناباروری در دنیای امروز به صورت یک نگرانی اجتماعی در آمده که پیشامدی استرس زا یا هیجان آور و ناکام کننده برای زوج هاست که با استرس های گوناگون اجتماعی،روانی، جسمی و مالی همراه می شود IVF-ICSIیکی از روش های درمان ناباروری است..
بررسی تغییر اضطراب زنان مراجعه کننده به درمانگاه های استان گیلان در درمان با روش IVF- ICSI روش پژوهش از نوع میدانی و مقطعی به صورت اندازه گیری مکرر انجام شد. نمونه مورد مطالعه 74 نفر بود که از فروردین تا مرداد ماه 1391 برای درمان ناباروری به روش نامبرده اقدام کرده بودند و برای شرکت در پژوهش رضایت داشتند. این افراد پرسشنامه های اطلاعات دموگرافی، مقیاس عاطفه مثبت و منفی (PANAS) و پرسشنامه اضطراب حالت اسپیل برگر را در سه مرحله (پیش از شروع درمان ناباروری، هنگام دریافت تخمک و در زمان انتقال جنین) تکمیل کردند.
میانگین سنی زنان با ناباروری در این پژوهش 38/32 (08/5±) سالگی بود. مشکل ناباروری در این افراد 84/37% به زنان،22 /16% به مردان، 95/45% هم به مرد و هم به زن مربوط بود. در بررسی تفاوت عاطفه مثبت، عاطفه منفی و اضطراب حالت در زیرگروه ها، به طور معنی دار با افزایش سن عاطفه مثبت کاهش می یافت (78/2= t، 05/0> P). همچنین عاطفه مثبت در زنان با ناباروری اولیه بیش از زنان با ناباروری ثانویه بود (11/2= t، 05/0> P). در سایر متغیرها بین زیرگروه ها تفاوت معنی دار وجودنداشت. با آزمون ANOVA اندازه های مکرر متغیرهای عاطفه مثبت (14/4= F؛ 05/0> P)، عاطفه منفی (69/23= F؛ 01/0> P)، اضطراب حالت(80/3= F؛ 05/0> P)، در زنان پیش از شروع درمان به روش IVF-ICSIتفاوت معنی داری با زمان انجام درمان ناباروری داشت.
با توجه به این که فرایند درمان ناباروری به روش IVF-ICSI زنان را در استرس قرار داده و در آنان زمینه اضطراب و افسردگی را فراهم می کند، مداخله در این خصوص و استفاده از مشاوره و روان درمانی پیشنهاد می شود که براساس مراحل درمان ناباروری و با توجه به تغییر در سطوح اضطراب و عاطفه تنظیم شده باشد.