بررسی مشارکت اجتماعی جوانان 29-18 ساله شهر بم بعد از زلزله و عوامل موثر بر آن

این مقاله به بررسی میزان مشارکت اجتماعی جوانان 29-18 سال شهر بم بعد از وقوع زلزله 5 دی ماه 1382 و عوامل اجتماعی موثر بر آن می پردازد. روش پژوهش، پیمایش و مصاحبه حضوری مبتنی بر پرسشنامه می باشد. در این تحقیق، به وسیله نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای و نمونه گیری تصادفی ساده با 400 نفر از جوانان 29-18 سال شهر بم مصاحبه شده است. چهارچوب نظری غالب در پژوهش حاضر تاکید بر مکتب نوسازی است و از نظریات جامعه شناسانی چون لرنر، اینگلهارت، هانتیگتون، لیپست، آلموند و پاول، راجرز و کولین استفاده شده است. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان می دهد که متغیرهای احساس تعلق اجتماعی، رضایت اجتماعی، اعتماد اجتماعی، میزان استفاده از رسانه ها، مسوولیت پذیری اجتماعی و عضویت داوطلبانه در نهادهای اجتماعی رابطه مثبت و مستقیمی با میزان مشارکت اجتماعی جوانان دارند. و متغیرهای سن، تحصیلات، تقدیرگرایی، تاثیرپذیری از روابط خویشاوندی، آزادی اجتماعی و مدت زمان سکونت در محل رابطه معناداری با میزان مشارکت اجتماعی جوانان ندارند. از سوی دیگر بین میزان مشارکت اجتماعی جوانان در دو گروه مجرد و متاهل تفاوت معناداری وجود ندارد اما بین میزان مشارکت اجتماعی جوانان در دو گروه زنان و مردان و همچنین در گروه های مختلف دانشجویی، دانش آموزی، زنان خانه دار، شاغلین و بیکاران تفاوت معناداری وجود دارد.