بررسی غلظت جیوه در بافت کبد و موی شغال طلایی در سواحل مرکزی استان مازندران

هدف اصلی در این مطالعه گزارش غلظت های پایه جیوه در بافت مو و کبد گونه شغال طلایی و ارتباط بین میزان غلظت جیوه کبد و مو با وزن و طول بدن و جنس بود. سپس از این اطلاعات برای ارزیابی شایستگی استفاده از موی شغال به عنوان ابزار غیر مخرب برای تعیین جیوه بار بدن استفاده شد.
نمونه های بافت کبد و مو از شغال طلایی در شهرستان نور واقع در سواحل مرکزی استان مازندران جمع آوری شدند. از نمونه های تلفات جاده ای (Road-killed) استفاده شد. اندازه گیری میزان جیوه به وسیله دستگاه LECO 254 AMAو روش استاندارد شماره 6722-D، ASTM انجام یافت.
یافته ها و اختلاف معنی داری بین دو جنس و همچنین همبستگی بین دو بافت مشاهده نشد. اما در مقابل رابطه مثبت و معنی داری(05/0>p) بین میزان جیوه مو با وزن و طول بدن مشاهده شد. به طور کلی میزان غلظت جیوه پایین تر از حدی بود که باعث آسیب به گونه شود. به نظر می رسد این اولین مطالعه صورت گرفته بر روی گونه شغال با این دیدگاه باشد. همچنین در این تحقیق روش نمونه گیری آسان و غیر مخرب پیشنهاد شده است.