بررسی ارتباط چند شکلی ژن لپتین با صفات رشد و تاثیر آن بر ارزش های اصلاحی در گوسفندان نژاد مغانی

در این پژوهش به منظور بررسی چند شکلی ژن لپتین از 90 راس گوسفند نر و ماده مغانی ایستگاه اصلاح نژاد گوسفند مغانی به طور تصادفی خونگیری شد. پس از استخراج DNA با استفاده از کیت استخراج DNA ژنومی، قطعه ای به طول 471 جفت باز دربرگیرنده اگزون 3 ژن لپتین با استفاده از روشPCR-SSCP تکثیر شد. نتایج، حاکی از وجود 5 ژنوتیپ AA، AB، AC، BC و CC به ترتیب با فراوانی های 2/0، 25/0، 3/0، 1/0 و 15/0 در جمعیت مورد مطالعه بود. فراوانی آلل های A، B و C به ترتیب برابر با 475/0، 175/0 و 35/0 محاسبه شد. نتایج آزمون کای- اسکور نشان داد که تعادل هاردی- واینبرگ در جمعیت مورد مطالعه گوسفندان مغانی برقرار است (05/0P>). حیوانات با ژنوتیپ AC دارای بیشترین وزن تولد و وزن از شیرگیری، حیوانات با ژنوتیپ BC دارای بیشترین وزن شش ماهگی، میانگین افزایش وزن روزانه از سه الی شش ماهگی، ارزش اصلاحی مستقیم وزن یکسالگی، ارزش اصلاحی مادری وزن سه ماهگی و ارزش اصلاحی مادری وزن شش ماهگی، حیوانات با ژنوتیپ AA دارای بیشترین میانگین افزایش وزن روزانه از شش الی نه ماهگی و حیوانات با ژنوتیپ AB دارای بیشترین ارزش اصلاحی مستقیم وزن تولد بودند. با توجه به همبستگی ژنتیکی افزایشی و فنوتیپی بالا بین وزن از شیرگیری و صفات بعد از شیرگیری، یک انتخاب زود هنگام برای ژن لپتین در گوسفند مغانی می تواند صورت گیرد.