بررسی فراوانی فنوتیپ و ژنوتیپ ژن های VanA و VanB در انتروکوک های مقاوم به وانکومایسین جدا شده از نمونه های بالینی بیمارستان الزهرا (س) اصفهان در سال 1390

انتروکوک ها جزء فلور طبیعی دستگاه گوارش انسان می باشند، ولی تحت شرایطی می توانند باعث عفونت شوند و نقش مهمی در پخش ژن های مقاومت و ایجاد سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک دارند. با افزایش استفاده از آنتی بیوتیک ونکومایسین، انتروکوک های مقاوم به وانکومایسین (VRE)یکی از پاتوژن های شایع بیمارستانی در سراسر دنیا هستند. با هدف شیوع و فراوانی ژن های ژ در انتروکوک های مقاوم به وانکومایسین انجام شده است.‬ بررسی: در این مطالعه توصیفی مقطعی، پس از جداسازی و تشخیص 165 سویه انتروکوک از نمونه های بالینی بخش های مختلف بیمارستان الزهرا (س) اصفهان در سال 1390 ، ا همچنین آزمون E-test مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه های انتروکوک های مقاوم به وانکومایسین با استفاده از روش Real Time-PCR از لحاظ وجود ژن های مقاوم به وانکومایسین VanA و VanB مورد مطالعه قرار گرفت.
افته ها: نتایج نشان داد از میان 165 ایزوله انتروکوک جمع آوری شده از نمونه های بالینی 79(48%) انتروکوک با روش انتشار دیسک به ونکومایسین مقاوم بودند، اما با روش E-test فقط 40(25%) انتروکوک دارای مقاومت سطح بالا به ونکومایسین بودند. با روش Real time-PCR از 40 نمونه مورد نظر 37 مورد (5/92%) حاوی ژن Van A و 3 مورد (5/7%) حاوی ژن Van B بودند.
براساس نتایج به دست آمده، تعداد سویه های جدا شده دارای ژن VanA بیشتر از سویه های جدا شده دارای ژن VanB در بیمارستان الزهرا (س) اصفهان می باشد. روش ژنوتیپی Real time-PCR دارای اختصاصیت بالا نسبت به روش های فنوتیپی انتشار دیسک و E-TEST را می باشد.