پروتئین غشایی MDR1 و نقش آن در سیستم ایمنی و اختلالات عصبی

MDR1 امروزه به عنوان شناخته شده ترین ترانسپورتر دخیل در مقاومت دارویی در سرطان های مختلف مورد توجه قرار گرفته، اما اهمیت این پروتئین در سیستم های مختلف بدن و نقش عملکردی آن در سایر بیماری ها کم تر مورد بررسی واقع شده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی نقشMDR1 در سیستم ایمنی و نیز اختلالات عصبی، و امکان استفاده از این پروتئین در درمان بیماری های مرتبط می باشد.
مقاله حاضر با استفاده از پایگاه های اطلاعاتی Pubmed،Google scholar، ScienceDirect و Elsevier به بررسی 68 مقاله معتبر داخلی و خارجی که در بازه زمانی سال های 1998تا 2014 منتشر شده می پردازد و در مواردی به تجاربی که گروه ما در دانشگاه اصفهان در خصوص این پروتئین به دست آورده اشاره می شود.
بیان پروتئین MDR1 در بلوغ سلول های دندریتیک و مهاجرت به گره های لنفاوی، و هم چنین در فرآیند فعال شدن لنفوسیت های T نوع CD8+ و CD4+افزایش می یابد. در مقایسه با سایر جمعیت های لوکوسیتی، سلول های NK دارای بالاترین سطح بیان برای MDR1 می باشند. فعالیت این پروتئین در سلول های naive B گزارش شده هم چنین در سلول های اندوتلیال مویرگی مغز، درگیر در ایجاد سد خونی - مغزی، به منظور جلوگیری از ورود مولکول های کوچک دارویی و التهابی به داخل سیستم عصبی مرکزی، مشاهده می شود. این فعالیت در بیماری های گوناگون تخریب کننده سیستم ایمنی کاهش می یابد.
این مطالعه به شناسایی اهمیت و عملکرد بیان پروتئین MDR1 در سلول های سیستم ایمنی و اندوتلیال مویرگی مغز پرداخته است. نقش این پروتئین و عملکرد تغییر یافته آن در بیماری های گوناگون تخریب کننده سیستم ایمنی و عصبی، به تفصیل بیان شده است.بی شک شناخت جامع نقش چندجانبه پروتئین MDR1 در تلاش جهت درمان این اختلالات، راه گشا خواهد بود.