از سپهر نظریه تا حضیض عمل در مدیریت آموزشی در جست وجوی ترسیم سیمای مدیریت در نظام آموزش و پرورش ایران

مدیران آموزش و پرورش بهرغم وضعیت پیچیده و نابسامانی که امروزه بر کانونهای تصمیم گیری آموزشی و نیز محیط های مدرسه ای حاکم شده است، برای اینکه بتوانند نظام آموزشی کشور را هدایت و راهبری کنند با چالش ها و تحولات بی شماری مواجه اند. تغییرات در شرف وقوع، آثار چشمگیری بر روی مدارس و کار و فعالیت مدیران آن بر جای نهاده است. درحالیکه انتظار میرود در بررسی و تحلیل و تعلیل این چالشها و تحولات از نظریه و قابلیت نظام علمی- دانشگاهی در امر نظری هپردازی به-درستی استفاده شود، اما در عمل، جای آن کاملا خالی است. این امر در حالی است که بررسی های تطبیقی نشان می دهد رهبران آموزشی اثربخش برای فایق آمدن بر چنین شرایط پیچیده و نابسامانی تلاش می کنند از طریق ساخت یک مدل یا چارچوب ذهنی نظام یافته و راهبردی و با استعانت از قابلیت و ظرفیت نظام علمی- دانشگاهی، دنیایی را که در آن قرار دارند و عمل می کنند، بهدرستی درک کنند و درصدد بهبود موثر وضع موجود باشند.
این مقاله تلاش می کند با تحلیلی مختصر از وضع کنونی مدیریت در آموزش و پرورش، برخی از مهمترین چالش ها و دغدغه های مهم مدیریت آموزشی در کشور را مطرح کند و با رویکرد نظریه ای و استلزامات دنیای کنونی تبیینی از خلاء نظریه ای ایجادشده را در کانون توجه قرار دهد.