تنوع آللی نشانگرهای SSR درتوده های بومی و لاین های اصلاحی جو

گام اول در بهره برداری از توده های بومی گیاهان در برنامه های به نژادی، تعیین سطح تنوع و روابط ژنتیکی آن ها است. در این مطالعه، تنوع و روابط ژنتیکی 144 ژنوتیپ جو شامل 119 توده بومی و 25 لاین اصلاحی با استفاده از 32 جفت آغازگر SSR چند شکل بررسی شد. در مجموع 143 آلل در محدوده 2 تا 12 آلل در ژنوتیپ های مورد مطالعه تکثیر شد.میانگین تعداد آلل به ازای هرجایگاه، برای لاین های اصلاحی 45/3، توده های بومی 41/4 و در مجموع ژنوتیپ ها 47/4 بود. متوسط میزان اطلاعات چند شکلی برای لاین های اصلاحی، توده های بومی و مجموع ژنوتیپ ها، به ترتیب 44/0، 53/0 و 53/0 برآورد شد. شاخص تنوع ژنی نای (Nei)یا تنوع هتروزیگوتی مورد انتظار دارای میانگین 59/0 و دامنه تغییرات بین 22/0 تا 87/0 بود. گروه بندی ژنوتیپ ها با استفاده از الگوریتم خوشه ایM inimum evolution method و ضریب فاصله Kimura 2-parameter model آن ها را به هشت گروه منتسب کرد. در تجزیه به بردارهای اصلی، سه بردار اول در مجموع 77/71% از تغییرات مولکولی کل بین ژنوتیپ ها را تبیین کردند. آرایش ژنوتیپ ها براساس دو بردار اصلی اول، مطابقت بالایی با گروه بندی حاصل از تجزیه خوشه ایداشت. نتایج نشان داد که نشانگرهای SSR برای بررسی تنوع ژنتیکی در ژرم پلاسم جو و نیز انجام برنامه های به نژادی شامل جمع آوری و حفاظت مجموعه های بانک ژن ابزاری کارا هستند.