ارزش پیش اگهی ارتباط بین سطح سرمی اینترلوکین-6 و پیامد بالینی در بیماران با آسیب سر شدید

صدمه ناشی از آسیب ترومایی مغز (TBI) به میزان آسیب های اولیه و ثانویه بستگی دارد، آسیب های ثانویه سبب القای التهاب سیستم عصبی با واسطه آزادسازی سیتوکین های پیش و ضدالتهابی و کموکین ها می شوند. اندازه گیری سطح سرمی اینترلوکین-6 به عنوان یک سیتوکین پیش التهابی در پیش بینی پیامد بیماران ترومایی با آسیب سرمی تواند مفید باشد.
در طی یک مطالعه توصیفی-مقطعی، 44 بیمار با 8≤GCS (معیار کمای گلاسکو) و سن بالای 14 سال پذیرش شده در بیمارستان پورسینای رشت وارد مطالعه شدند، نمونه خون بیماران در 6 ساعت اول پس از حادثه جمع آوری و سرم توسط روش ELISA برای تعیین سطح اینترلوکین-6 آزمایش گردید.پیامد بیمار بر اساس معیار پیامد گلاسکو ((GOS در 6 ماه پس از آسیب سر، به دو صورت پیامد بد (4 > GOS) و خوب (4≤GOS) تقسیم بندی گردید. تحلیل آماری با کمک نرم افزار SPSS ورژن 18و از طریق آزمون های ضریب همبستگی اسپیرمن، تی مستقل، دقیق فیشر و من ویتنی انجام شد.
مقایسه سطح سرمی اینترلوکین-6 در دو گروه با پیامد خوب و بد در 6 ماه پس از آسیب نشان داد که میانگین سطح سرمی آن در گروه با پیامد خوب (6/51 ± 2/85) نسبت به گروه با پیامد بد (1/141±3/162) مقدار کم تری را نشان می دهد (03/0P<).
افزایش سطوح سرمی اینترلوکین-6 مرتبط با پیامد بالینی بد در بیماران مبتلا به TBI شدید می باشد.