تاثیر قابلیتهای پویا بر توانمندی نوآوری محصول در بنگاه های بخش دارویی ایران

امروزه صنعت دارو به عنوان یکی از صنایع راهبردی، دانشمحور و با نرخ نوآوری بالا در میان کشورها مطرح میباشد. با توجه به بازار گسترده، سرمایهگذاری های فراوان در بخش های تحقیق و توسعه و نرخ بالای تغییر در این صنعت، شرکت-های دارویی باید از طریق ارتقای قابلیتهای پویای خود که مبتنی بر درک و پاسخگویی به فرصتهای زودگذر بازار و فناوری است، میزان نوآوری محصول خود را جهت بقا در بازار رقابتی امروز افزایش دهند. با توجه به اهمیت این موضوع، در پژوهش حاضر تلاش شد تا الگویی جهت ارتقای میزان نوآوری محصول در بنگاه های بخش دارویی ایران با تاکید بر تاثیر قابلیتهای پویا در این شرکتها ارائه شود. پس از تشکیل مدل مفهومی و تجزیه و تحلیل داده های جمعآوری شده از 60 شرکت دارویی، با استفاده از روش مدلسازی معادلات ساختاری و روش حداقل مربعات جزئی، جهت و شدت روابط میان سازه هایی که منجر به ارتقای نوآوری محصول ها در این بنگاه ها می شوند، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که قابلیتهای پویا در بنگاه های دارویی، تاثیر قابل ملاحظهای بر ارتقای توانایی نوآوری محصول بنگاه دارد که شامل ابعاد کیفیت، کاهش زمان عرضه به بازار، سهم بیشتر بازار و تمایز محصول های جدید است.