ارزیابی آثار آلودگی نفتی خلیج فارس بر فعالیت 3 نوع بایومارکر آنزیمی در آبشش ماهیان گل خورک Periophthalmus waltoni (مطالعه منطقه بوشهر)

میزان قابل ملاحظه ای از آلاینده های مختلف به خصوص نفت خام در خلیج فارس و نواحی شمالی آن موجود است. بنابراین، پایش زیستی آثار این آلوده کننده ها بر زیستمندان این منطقه اهمیت بسیاری دارد. در این مطالعه فعالیت بایومارکرهای آنزیمی شامل اتوکسی رزوروفین ٲ دی اتیلاز (EROD)، گلوتاتیون اس ترانسفراز (GST) و کاتالاز (CAT) در سطح بیوشیمیایی و در آبشش ماهی گل خورک Periophthalmus waltoni در کرانه خلیج فارس و در 3 ایستگاه خور سلطانی، جزیره شیف و بندر عامری (به ترتیب با میزان بالا، متوسط و کم آلاینده) در ماه های فروردین و اردیبهشت با استفاده از روش های طیف سنجی نوری و فلئورسانس اندازه گیری شدند. بایومارکرهای انتخابی به طور معناداری در سطح آماری 05/0>P در نمونه های منطقه خور سلطانی سطح بالاتری از فعالیت آنزیمی را نشان دادند. ارزیابی این آثار اولیه بیولوژیک (در سطح بیوشیمیایی) نشان دهنده توان بالقوه در استفاده از P. waltoni به عنوان گونه اندیکاتور زیستی در چنین اکوسیستم هایی بوده است به علاوه نتایج حاصل، همسو با مطالعات مشابه استفاده از این بایومارکرها را در ارزیابی سلامت مناطق ساحلی تایید و تصدیق می کند.