پترولوژی توده گرانیتوئیدی روستای ملاطالب (شمال الیگودرز) شمال غرب اصفهان، طبیعت I پرآلومینه حرارت پایین

مجموعه توده گرانیتوئیدی روستای ملاطالب در شمال الیگودرز، شمال غرب اصفهان و در پهنه سنندج-سیرجان قرار دارد. سنگ های این توده متشکل از گرانودیوریت، تونالیت و به میزان ناچیز دیوریت است که به درون شیل ها و اسلیت های متعلق به ژوراسیک (لیاس-دوگر) نفوذ کرده اند. کانی های اصلی و فرعی این توده را کوارتز، پلاژیوکلاز، ارتوکلاز، بیوتیت، آمفیبول، تورمالین، آندالوزیت، گارنت، آپاتیت و زیرکن تشکیل می دهد. از جمله ویژگی های پترولوژیکی این توده می توان به کاهش میزان P2O5 نسبت به افزایش SiO2، مقدارضریب اشباع شدگی آلومین (ASI=1-1.1)، روند افزایشی Zr نسبت به SiO2، ترکیب شیمیایی بیوتیت ها و دمای تشکیل توده (500 تا700 درجه سانتیگراد) اشاره کرد که از جمله ویژگی های بارز گرانیت های با طبیعت I پرآلومینه متوسط حرارت پایین است. روند نزولی Al2O3،TiO2، Eu و Zr نسبت به اندیس لارسن و نیز کاهش نسبت K/Rb در برابر Rb می تواند نشانه پدیده تفریق کریستالی پلاژیوکلاز در نمونه های گرانیتوئید ملاطالب باشد. الگوی تغییرات عناصر کمیاب به هنجار شده به کندریت نشانگر غنی شدگی از LREE نسبت به HREE به دلیل درجه ذوب بخشی پایین و یا خاستگاه نسبتا غنی از عناصر آلکالی سنگ های مرتبط با مناطق فرورانش است. این غنی شدگی می تواند در اثر پدیده آلودگی ماگما توسط پوسته نیز حاصل شود. همچنین، غنی شدگی عناصر لیتوفیل با شعاع یونی بزرگ (LILE) و تهی شدگی عناصر با شدت میدان بالا (HFSE) بیانگر ماگماتیسم در ارتباط با فرورانش پوسته اقیانوسی نئوتتیس به زیر خرده قاره ایران مرکزی و نیز تشکیل توده مورد پژوهش در محیط قوس های آتشفشانی (VAG) است.