مقایسه ی اندانسترون و مپریدین در پیشگیری از لرز پس از بیهوشی در بیماران تحت جراحی ارتوپدی اندام تحتانی با بیهوشی عمومی

یکی از شایع ترین مشکلات پس از بیهوشی عمومی لرز می باشد. مپریدین داروی انتخابی برای درمان لرز بوده، در پیشگیری از لرز نیز موثر است. اما عوارض جانبی پرخطری دارد. اندانسترون دارویی موثر اما فاقد عارضه ی پرخطر می باشد. این پژوهش با هدف مقایسه ی مپریدین و اندانسترون با یکدیگر و با دارونما در پیشگیری از لرز پس از بیهوشی انجام شد.
در این کارآزمایی بالینی تصادفی بیماران به سه گروه 35 نفره تقسیم شدند. بعد از دریافت پیش دارو و بلافاصله قبل از القای بیهوشی Sao2 (اشباع اکسیژن شریانی) با پالس اکسیمتر ثبت شده، به بیماران گروه O اندانسترون 4 میلی گرم، گروه M مپریدپن 25 میلی گرم و گروه C نرمال سالین 2 میلی گرم به صورت مستقیم داخل وریدی تزریق شد. همه بیماران به روش مشابه ای تحت بیهوشی عمومی قرار گرفته و بلافاصله بعد از خروج لوله تراشه به صورت awake به ریکاوری منتقل شدند. در دقایق 5 و 15 پس از ورود به ریکاوری Sao2 با پالس اکسی متر و نیز لرز بر اساس سیستم درجه بندی مشابه ای مورد بررسی و ثبت قرار گرفتند. جهت تحلیل داده ها از آنالیز واریانس (آزمون های کای مربع؛ ANOVA و زیرآزمون Tukey) استفاده شد.
فراوانی لرز در دقایق 5 و 15در دو گروه M وO معادل هم و کمتر از گروه کنترل بود (P<0/05). همچنین Sao2 در گروه O در دقایق 5 و 15 پس از بیهوشی افت نکرد؛ حال آن که در گروه های M و C کاهش اندکی را نشان داد.
چنین استنباط می گردد که 4 میلی گرم اندانسترون معادل 25 میلی گرم مپریدین داخل وریدی بلافاصله قبل از القای بیهوشی در کاهش لرز پس از بیهوشی موثر می باشد. همچنین با اندانسترون هیچ گونه کاهشی در Sao2 رخ نمی دهد. بنابراین به کار بردن اندانسترون به جای مپریدین جهت پیشگیری از لرز پس از بیهوشی مطلوب می باشد.