بررسی فراوانی ضایعات مخاط دهان و عوامل مرتبط در 385 فرد مبتلا به آرتریت روماتوئید در کلینیکهای روماتولوژی دانشگاه تهران در یک دوره یک ساله

ضایعات دهانی یکی از مهمترین اثرات جانبی بیماری های اتوایمیون می باشد. اولسر، پتشی، تلانژکتازی و ضایعات لیکنوئید، شایع ترین تظاهرات درگیری مخاط دهان هستند. همچنین، داروهای مورد استفاده برای درمان سیستمیک می توانند عوارض جانبی مشابهی ایجاد کنند. با توجه به طیف گستردهی تظاهرات دهانی، عدم وجود آماری جامع در ایران و درمان آرتریت روماتوئید با کورتیکواستروئیدها، سیکلوسپورین، D-penicillamin و NSAIDs و اثرات جانبی این داروها، مطالعه ی حاضر با هدف تعیین فراوانی ضایعات مخاط دهان افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید در کلینیکهای روماتولوژی دانشگاه تهران در یک دوره ی یک ساله انجام گرفت.
تحقیق از نوع توصیفی- مقطعی و با استفاده از ابزار مشاهده، معاینهی بالینی، تکمیل فرم اطلاعاتی و بررسی پرونده ی پزشکی روی 385 بیمار تحت درمان در کلینیکهای روماتولوژی دانشگاه تهران، که به منظور جستجوی ضایعات مخاط دهان شامل خشکی دهان، افزایش حجم لثه و... مورد معاینه قرار گرفتند، انجام شد. نمونه گیری به روش مستمر صورت پذیرفت. پس از ثبت یافته ها، به منظور تحلیل نتایج، از آماره های توصیفی و تحلیلی استفاده شد.
از 385 بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید در این مطالعه، 20 نفر مرد و 365 نفر زن، 156 نفر (5/40%) مبتلا به ضایعات مخاط دهان بودند. شایعترین یافته، خشکی دهان (14%) و شایعترین مناطق ضایعات دهانی، لثه، کام نرم و وستیبول گزارش گردید.
به نظر می رسد فراوانی ضایعات مخاط دهان در افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید بالا می باشد و می توان بر اهمیت آنها به عنوان عارضه ی احتمالی بیماری و یا داروهای مصرفی تاکید نمود.