مقایسه توانایی دانشجویان در پاسخ دهی به آزمون تدبیر مشکل بیمار (PMP) و سوال تشریحی تعدیل یافته (MEQ) با آزمون سوالات چندگزینه ای (MCQ) و ارتباط آن با پیشرفت تحصیلی

هدف از مطالعه حاضر، مقایسه توانایی دانشجویان در پاسخ دهی به آزمون تدبیر مشکل بیمار (Patient management problem یا PMP) و سوال تشریحی تعدیل یافته (Modified essay question یا MEQ) با آزمون سوالات چند گزینه ای (Multiple-choice questions یا MCQs) و ارتباط آن با پیشرفت تحصیلی بود.
این مطالعه به روش توصیفی- تحلیلی بین 76 نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی رشته علوم تغذیه در دانشگاه علوم پزشکی کرمان که به روش سرشماری وارد مطالعه شدند، انجام گرفت. اولین و دومین آزمون به ترتیب تدبیر مشکل بیمار و سوالات تشریحی تعدیل یافته همراه با یکدیگر و سوالات چند گزینه ای بود. روایی محتوا از طریق کسب نظر صاحب نظران و پایایی آزمون ها از طریق بازآزمایی بررسی شد. متغیرهای پیشرفت تحصیلی شامل معدل کل پنج نیم سال تحصیلی و معدل کل نیم سال پنجم بود. در انتهای آزمون یک سوال باز در خصوص نظرسنجی از دانشجویان طراحی گردید. داده ها با استفاده از آمارهای توصیفی و تحلیلی و با کمک نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
بین متغیرهای پیشرفت تحصیلی و نمره درس بهداشت و مسمومیت غذایی و آزمون MCQs همبستگی معنی داری مشاهده شد (001/0 > P)، اما همبستگی بین این نمره ها و سایر متغیرها معنی دار نبود. اختلاف معنی داری بین میانگین امتیازات آزمون MCQs و نمره درس بهداشت و مسمومیت غذایی مشاهده شد (001/0 > P)، اما ارتباط معنی داری بین امتیازات آزمون های PMP-MEQ و هر یک از بخش های PMP و MEQ در دو گروه دانشجویان با معدل کل وجود نداشت.
وجود نمرات پایین در آزمون تدبیر مشکل بیمار نشان دهنده عدم توانایی دانشجویان در پاسخ دهی به این نوع از آزمون ها در مقایسه با آزمون MCQs می باشد. عدم وجود همبستگی بین نمره آزمون MEQ با پیشرفت تحصیلی نشان دهنده ضعف دانشجویان در استدلال و قضاوت بالینی با وجود معدل بالا و اطلاعات علمی آن ها بود.