تاثیر هورمون گرلین بر پارامترهای ارزیابی اسپرم متعاقب قرار گرفتن بیضه در محوطه شکمی

اختلال در عملکرد بیضه و توقف روند اسپرماتوژنز، از عواقب افزایش دمای بیضه در عارضه کریپتورکیدیسم می باشد.
این مطالعه جهت تعیین احتمال قابلیت هورمون گرلین در تغییر بعضی پارامترهای کیفیت اسپرم متعاقب ایجاد کریپتورکیدیسم تجربی انجام گرفت.
تعداد30 موش رت نر بالغ برای این مطالعه در نظر گرفته شده و به 3 گروه زیر تقسیم شدند: گروه 1 تحت عنوان کنترل–سالین (CS)، گروه 2 تحت عنوان کریپتورکیدیسم–سالین (CrS) و گروه 3 تحت عنوان کریپتورکیدیسم–گرلین (CrG).پس از ایجاد کریپتورکیدیسم از طریق جراحی در گروه های 2و3، ده نانومول گرلین به مدت 7 روز پیاپی به گروه CrG تزریق شد. سپس 5 موش از هر گروه بطور مساوی در روزهای 3 و 7 پس از جراحی کشته شده و بیضه آنها جهت ارزیابی اسپرم برداشته شدند.
وزن بیضه، درصد حرکات پیشرونده اسپرم، سلامت غشاء اسپرم (ارزیابی شده توسط آزمون)HOS و غلظت اسپرم تغیرات اندکی را در روز 3 نشان دادند. اما در روز 7 پس از ایجاد کریپتورکیدیسم، کاهش معنی داری در درصد اسپرم های HOS مثبت (p<0.0001)، حرکات پیشرونده (p<0.0001)و غلظت اسپرم (p<0.01) پدید آمد. علیرغم کاهش 30 درصدی وزن بیضه در این روز، اما این کاهش از لحاظ آماری معنی دار نبود. نکته قابل توجه اینکه درصد HOS و حرکات پیشرونده در روز 7 بطور معنی داری در حیواناتی که گرلین دریافت کرده بودند در مقایسه با گروه CrS بیشتر بود (p<0.05) اما درمان با گرلین تاثیر معنی داری بر پارامترهای اسپرم در روز 3 نداشت. همچنین غلظت اسپرم و وزن بیضه ها در گروه CrG چه در روز 3 و چه در روز 7 تغییر چشمگیری را نشان نداد.
نتیجه گیری نهایی: در حقیقت، می توان این عمل گرلین را به خاصیت آنتی اکسیدانی آن نسبت داد و نیز می توان از این هورمون به عنوان یک ماده موثره در کاهش اختلالات اسپرماتوژنز متعاقب کریپتورکیدیسم استفاده نمود.