بررسی عوامل انگیزاننده و بازدارنده رفتار اطلاع یابی مشارکتی در دستیاران تخصص و فوق تخصص پزشکی

رفتار اطلاع یابی مشارکتی یکی از حوزه های مورد مطالعه در رفتارهای اطلاعاتی است که به شدت تحت تاثیر عوامل بافتی قرار دارد. به همین دلیل در جوامع و ساختار های مختلف می توان شاهد بروز این نوع از رفتار اطلاع یابی به شکلی جدید و متفاوت بود. پژوهش حاضر به بررسی عوامل انگیزاننده و بازدارنده رفتار اطلاع یابی مشارکتی در دستیاران تخصص و فوق تخصص پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی می پردازد.
این پژوهش به صورت کیفی با روش گراندد تئوری و از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته انجام شده است. در این پژوهش 20 دستیار تخصص و فوق تخصص پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، بر اساس نمونه گیری هدفمند مورد مصاحبه رودرو با پرسش های باز قرار گرفتند.
یافته ها نشان می دهد که عوامل محدودیت زمانی، نداشتن تخصص کافی، پیچیدگی نیاز اطلاعاتی، عدم دسترسی به منابع اطلاعاتی و پراکندگی منابع اطلاعاتی باعث بروز رفتار اطلاع یابی مشارکتی در بافت مورد مطالعه می شوند. از طرفی پنج دسته مانع اعم از موانع فنی و تکنولوژیکی، موانع فردی، موانع کارگروهی، موانع مربوط به ساختار آموزشی و موانع فرهنگی نیز به عنوان عوامل بازدارنده رفتار اطلاع یابی مشارکتی شناسایی شدند.
نتایج این مطالعه نشان می دهد محدودیت زمانی، قوی ترین عامل انگیزاننده رفتار اطلاع یابی مشارکتی در دستیاران تخصص و فوق تخصص پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی است. پس از آن به ترتیب عوامل پیچیدگی نیاز اطلاعاتی، نداشتن تخصص کافی، پراکندگی منابع اطلاعاتی و عدم دسترسی به منبع اطلاعاتی به عنوان انگیزه بروز رفتار اطلاع یابی مشارکتی شناسایی شده اند. و ضعیف ترین عامل انگیزاننده نیز عدم دسترسی به منابع اطلاعاتی می باشد. از طرفی عوامل بازدارنده ی شناسایی شده در این پژوهش نیز جای تامل داشته و نیازمند بررسی جهت رفع معضلات موجود و اعتلای فعالیت های مشارکتی در بافت مورد مطالعه می باشد.