مطالعه کشت بافت گیاه گل انگشتانه (Digitalis nervosa staud & Hochst)

در این تحقیق تکنیک های مختلف کشت بافت در گیاه Digitalis nervosa مورد مطالعه قرار گرفت. گیاهان این جنس از گیاهان مهم دارویی می باشند که منبع گلیکوزیدهای قلبی مهمی چون دیگوکسین، دیژیتوکسین و انواع لاناتوزیدها می باشد به منظور بررسی کالزایی در ریزنمونه های برگ، از هورمون های مختلف گیاهی و منابع مختلف کربن استفاد گردید. عنوان منابع اکسین از هورمون های 2،4-D در سه سطح (0، 1، 2 میلی گرم بر لیتر) و NAA نیز در سه سطح (5/0، 1، 2 میلی گرم بر لیتر) و هورمون BAP در دو سطح (5/0، 1 میلی گرم بر لیتر) استفاده گردید. بهترین ترکیب محیط کشت از لحاظ زمان کمتر برای القای کالوس محیط کشت MS حاوی 1 میلی گرم بر لیتر BAP، 1 میلی گرم بر لیتر NAA و 2 میلی گرم بر لیتر 2،4-D بود. چهار منبع مختلف کربن شامل ساکاروز، مالتوز، فروکتوز و گالاکتوز بود. بهترین محیط کشت کالزایی برای ریزنمونه های برگ، محیط کشت MS محتوی قند ساکاروز به میزان30 گرم بر لیتر با ترکیب هورمونی 5/0 میلی گرم در لیتر BAP و 1 میلی گرم بر لیتر NAA معرفی گردید. در بین ریزنمونه های مختلف برگ، هیپوکوتیل، کوتیلدون و ریشه، بیشترین میزان کالزایی را ریزنمونه کوتیلدون نشان داد. بررسی اندام زایی در کالوس های حاصل از ریزنمونه های برگ با استفاده از هورمون های BAP و NAA صورت گرفت. بهترین محیط باززایی محیط کشت MS حاوی 2 میلی گرم بر لیتر BAP بود. همچنین در بررسی تعیین بهترین محیط کشت برای باززایی از دو محیط MS و B5 استفاده گردید که درصد بیشتر باززایی در محیط کشت MS مشاهده شد. در نهایت به منظور ریشه زایی از محیط کشت MS حاوی 1 و 5/0 میلی گرم بر لیتر IBA (ایندول بوتریک اسید) استفاده گردید، که از لحاظ آماری تفاوت معنی داری بین این دو سطح به منظور القای ریشه وجود نداشت.